Το ματι μου πεφτει στο πιο εντονα χρωματιστο.Τα δαχτυλα μου πιεζουν μαλακα..διχνει ζουμερο.Το ξεχωριζω αναμεσα σε αλλα που γεμιζουν το χαρτινο σακουλακι μου.
Γυρνω στο σπιτι και δεν κρατιεμαι..πιανω το κοκκινο μαχαιρι-εκεινο που κοβει καλα-και ξεφλουδιζω το εντονο χρωμα.Ειναι πια γυμνο μπροστα μου!
Βαζω τον στυφτη σε λειτουργια.Χιλιαδες ινες και μικρα κομματια πεταγονται στο γυαλινο δοχειο καθως ενας λαχταριστος χυμος χυνεται στο ποτηρι.Αιμοραγει..
Σε λιγα λεπτα πινω τον χυμο καπνιζοντας ενα απο τα ξεχασμενα τσιγαρα σου.Μαζευω τα υποληματα απ το φρουτο που δεν υπαρχει πια.Πλενω το δοχειο και πεταω τα τελευταια σημαδια στα σκουπιδια.
Κι υστερα στυβω κι αλλο,κι αλλο,κι αλλο με μανια...
Απομειναρια λαχταριστης,γλυκειας ζωης στον παγκο της κουζινας..
Καπως ετσι με πηρε, με εστυψε, με ρουφηξε, με πεταξε....
Σου θυμιζει κατι?
20 σχόλια:
Το μόνο που κατάφερε να μου θυμίσει είναι το πόσο ωραίο και λαχταριστό είναι ένα πορτοκάλι. Ας πάω απο την κουζίνα !.......
Υ.Σ. Μάλλον σου την χάλασα, αλλά δυστυχώς δεν μου θύμισε τίποτα άλλο.
Μου θυμιζει τον καλο μου που τρελαινεται να πινει φρεσκους χυμους πορτοκαλι....
ομως μαλλον κατι αλλο ποιο βαθυ θες να πεις Καντυ μου...
Καλησπερα κουκλιτσα
Κάνεις την καθημερινότητα τέχνη!
Εμένα μου θύμισε τις πάστες στο ψυγείο...που κάποιος τις έφαγε στα κρυφά!! :(
Εμένα μου θύμισε πως είμαι στη δουλειά και δεν μπορώ να φάω πορτοκαλάκι.. και μου χει λείψει... Μου 'ρθε χρώμα και άρωμα από τη μυρωδιά του!!
Τα πορτοκάλια προορίζονται για στίψιμο!
Οι άνθρωποι όμως όχι...
Ας προσέχουν λοιπόν σε ποιες "κουζίνες" μπαίνουν!
Μου θυμίζει μια περίοδο στην οποία θα ταίριαζαν τα 'έστυψε' και 'ρούφηξε', αλλά περιελάμβανε συγκινήσεις, δυνατές εμπειρίες, στιγμές χαράς. Μπορεί βέβαια να τη θεωρώ πια περίοδο λαθών, μα μου μένουν οι αναμνήσεις, αυτές που δεν μπόρεσε να τις πάρει μαζί της φεύγοντας, αυτές που δεν πρόκειται να μπορέσει κανείς να μου στερήσει.
Το μόνο που μου θυμίζει είναι να σε ρωτήσω όνομα και διεύθυνση του καραγκιόζη για να τον κάνω μπαούλο στο ξύλο.
Καλημέρα Candy μου! Καινούρια στη blogoπαρέα, μερικών μόλις ημερών. :D
Εμένα μου θύμισες όλους εκείνους στων οποίων τα μάτια φαινόμαστε ζουμερά πορτοκάλια. Όλους εκείνους που προασπαθούν να κορέσουν τη δίψα τους πέρνοντας τα καλύτερα στοιχεία μας, όλη την ουσία αυτή που εμείς τη δίνουμε απλόχερα για να τους ευχαριστήσουμε και εκείνοι αφού μας "ξεζουμίσουν", ανικανοποίητοι από τη φύση τους, πετάνε ότι απέμεινε απο μας σαν κάτι άχρηστο... Μέχρι να τους δει κι αυτούς κάποιος άλλος σαν ένα άλλο ζουμερό πορτοκάλι...
Τί κάθεσαι και στίβεις πορτοκάλια? Αγόρασε έτοιμο χυμό... www.antiviosi.blogspot.com
Μια νέα πύλη σκέψης υπαρξιακών θεμάτων...
Σε όλους θυμίζει κάτι , ποιος δεν έχει περάσει απο τετοια εμπειρία κι ας μη θελει να το παραδεχτει..
Όσο για το πορτοκάλι , νοστιμοτατο το άτιμο....λες και εμεις τετοια ωραια γευση να αφήσαμε σε κάποιους?
Εμένα μου θυμίζει υγρές στιγμές ατέλειωτου ερωτικού ξεζουμίσματος..:-)
Ας βλέπουμε και λίγο πιο θετικά τα πράγματα ακόμα και όταν κάποιοι μας παρατάνε σαν ξεζουμισμένες κούπες απο πορτοκάλι.
Αυτοί χάνουν να είσαι σίγουρη...
Την καλημέρα μου
Nemo κι εμένα αυτό μου ήρθε στο μυαλό αλλά προτιμώ να το δώ όπως η spirit λίγη αισιοδοξία δεν βλάπτει!!
Φιλεναδίτσα μου λείψατε αλλά εχω πολλά τρεχάματα φιλάκια!!!
George μου ειναι φυσιολογικο να σου θυμιζω κατι τετοιο ;)
Zoυφιτσα μου στην υγεια του καλου σου λοιπον;)
Κατερινα φιλια!:)
Κρετινακι μη στεναχωριεσαι θα σοτ παρω αλλες!
Sunshine μου καλημερα!Που εισαι να σου φερω ενα χυμουδακι?Εγω ειμαι κεντρο!Βολευει? :))
Ασκαρδαμυκτακο μου εγω τι να πω που ηταν δικια μου η κουζινα?
Πρασσα κρατα βαθεια μεσα σου εκεινες τις στιγμες!Μακρια απο αποχυμοτες ομως και μπλεντερακια!
Μενιο χεχεχε με συγκινει η προσπαθεια σου!Μην ακουσεις ξυλο εσυ χωνεσαι με την μια :)))
Nεμο καλωσηρθες!Καλη συνεχεια σου ευχομαι στο μπλοκοχωριο..οι συνειρμοι μας μιαζουν.Κι εγω κατι τετοιο σκεφτομουν..
Parmenides..hallo!Tελικα εγω τις αντιβιωσεις δεν τις αποφευγω με τιποτα! χεχεχε:)
Tρελοφαντασμενη μου..σηγουρα θα εχουμε αφησει τετοια γευση σε καποιους.Ειναι και οι αλλοι ομως εκεινοι που αποφευγουν τετιες γευσεις...ε? :)
Spirit..μ'αρεσει ο τροπος που σκεφτεσαι:)
Μαρακι κι εγω τα ιδια!Θα επιστρεψουμε ομως πιο δυναμικα!
Μακια:)))
xexexexexexe...
gi afto exei vgei to uparxoun ki allou portokalies, pou kanoun portokalia!! :P
ki esu sigoura kapoia stigmh 8a exeis paixei to rolo tou "stifth"!
etsi einai h zwh!! enallagh rolwn!
filia
ένα όμορφο ανοιξιάτικο
Σαββατοκύριακο να έχεις!
όσο για τα στυψήματα
οι καλοί το παθαίνουν συχνά!
Εμένα μου θυμίζει τον Αρχιγλάρο, που από τα μαύρα χαράματα, στίβει, στίβει, στίβει.... Για τα παιδιά λέει....(παιδιά τα αισθάνεται ακόμη κι' ας είναι άντρες και γυναίκες)
Τα ρώτησες καλέ μου; Αφού κάθε μέρα σου παρατάνε τους χυμούς και φεύγουν τρέχοντας, με τον καφέ στο χερι.
ΜΙΣΩ ΤΟΥΣ ΛΕΜΟΝΟΣΤΙΦΤΕΣ! ΜΙΣΩ ΤΟΥΣ ΧΥΜΟΥΣ.....
Λυπούμαι αν υπέστης τοιαύτην..... πολτο-ρευστοποίησιν Σοβαρό θέμα!
Soylmates,Μελομενε και γλαρε..φιλια:)
Πραγματικα με άφησες speachless... Και συμφωνώ πλήρως με τους προλαλήσαντες! (Δεν είνια τυχαίο που οι νέοι της bloggόσφαιράς βρίσκουν εσάς πρώτους!)
Δημοσίευση σχολίου