Παρασκευή, Δεκεμβρίου 06, 2013

Νοσταλγία.

Μου άρεσαν πάντα οι κακόγουστες γιρλάντες στις παλιές γκρίζες πολυκατοικίες.Και τα πολύχρωμα λαμπιόνια που είναι λες και τοποθετήθηκαν εκεί όπως όπως για να περάσουν και φέτος οι γιορτές..

Τρίτη, Οκτωβρίου 29, 2013

Κάπου εκεί στο παρα πέντε...

Απομεινάρι το δάκρυ,σταγόνα που δεν έτρεξε ποτέ μα ήταν απο νωρίς στο "παρά πέντε".
Γιαυτό το "παρά πέντε" χάθηκε η ζωή μας. Γιατί ούτε μια στιγμή δεν έλεγες να ξεχαστείς,ούτε για μια στιγμή δεν άφηνες και μένα .Προγραμματιστηκαν όλα όπως έπρεπε. Για κείνα τα έπρεπε που μίσησες και κείνα που ήρθαν  μετά και που ακόμα έρχονται,εμπόδιο στη ζωή σου,στα ματωμένα χέρια σου,στις μέρες που έχασες και χάσαμε και που δεν πειράζει....δεν βαριέσαι. Πέρασε κι εκείνη η μικρούλα η στιγμή των νεαρών μου χρόνων,δέκα χρόνια μια στιγμή,δέκα χρόνια-σκουπιδάκι το δάκρυ και πάντα εκεί στο "παρά πέντε" μας. Μ'ενα κρασάκι κόκκινο,μ'ενα στρυφτό τσιγάρο πέρασε η ζωη και χάθηκε και χάνεται μα γοητευει τόσο!