Πέμπτη, Δεκεμβρίου 27, 2007

To τετραδιάκι επέστεψε!


Και εύχεται σε όλους χρόνια πολλά!
Ωραία πέρασα!Χιονάκια είχε...!
Έχω την εντύπωση οτι φέτος θα είναι η πιο ευτυχισμένη Πρωτοχρονιά της
ζωής μου :))))
Ίσως η πιο ξένιαστη και πίο "ερωτεύσιμη" απο ποτέ!
Βέβαια προσπαθώ να συνέλθω απο το πόστ του Τέρρυ που είδα
μόλις πρίν απο λίγο...
Κάπιος μου τον πότισε δεν εξηγήται!
Ο Τέρρυ είναι ένας καθώς πρέπει άντρας,ρομάντικος,μετρημένος...
Χμμμμ....
Πάω να δω τι γίνεται και επανέρχομαι!
Σας φιλώ!!!!!!!!
Μμμμμμμάκιαααααααααααααααααα!!!
;)

Τετάρτη, Δεκεμβρίου 19, 2007

Δευτέρα, Δεκεμβρίου 17, 2007

Νοthing..


Nothing is real..
Nothing is true..
Am always leaving..
On a deja vu...
*Στοίχος :Aλέξανδρος Πέρρος.


mp3.wma

Τρίτη, Δεκεμβρίου 11, 2007

Πίσω..!!


Καλή υπόλοιπη βδομαδούλα :)

Πέμπτη, Δεκεμβρίου 06, 2007

Ψιτ!!!


Χρόνια μας πολλά Κολλιτάρι..
Να μας χαίρεται η μπλογκoσφαιρά! :)

Χρόνια πολλά και στον Nicon μας :)


Τρίτη, Δεκεμβρίου 04, 2007

"Μελο" τιτλος...!

Χαλια τα απογευματα τωρα
Τα βραδυνα ακομα χειροτερα.
Εσυ σε ασπρους τοιχους ονειρεμενα βαμμενους ροζ.
Τυχαιο χρωμα.
Εγω σε ασπρους τοιχους επισης βαμμενους μπλε.
Μπλε γιατι ετσι τους βαφω.
Σκοτεινιασε κι ακομα ειμαι εδω.
Δεν θα ρθω.
Το ξερες οτι δεν θα ρθω?
Τοτε γιατι σκοτινιασες απο νωρις?
Γιατι για τουτη την μαυριλα ευθυνεται ενα τηλεφωνο που δεν χτυπησε ποτε?
Γιατι?Γιατι?
Μη λυπασαι.
Εγω?Εγω λυπαμαι.
Γιατι αλλου δεν ηθελα να βρισκομαι μονο στην αγκαλια σου.
Μα τι μελο γινομαστε?!Το σκεφτηκες ποτε?
Μα ποσες μελλισες θα δουλευαν για τουτη εδω την γλυκα?
Γλυκα γλυκα γλυκα..!
Πνευματικο ον που αγγιξα για λιγο.
Σαρκα σκληρη και γνωριμη μεσα στα χερια μου.
Θυμηση του δικου σου κορμιου μεχρι να το ξαναγκαλιασω..
Μονο μη λυπασαι.
Η νυχτα ειναι μεγαλη για λυπες.
Μεγαλη για ελπιδες.
Κι εγω ελπιζω.

Εσυ?

Δευτέρα, Δεκεμβρίου 03, 2007

Εισαι εκδοτης ειπες?


Μπραβο σου!Καλα κανεις..χαιρομαι ιδιαιτερα που εφτασες τοσο ψιλα!Δεν εχει σημασια πως..σημασια εχει οτι εκπληρωσες τους στοχους.Ναι να γινει «εκδοτης»!
Αφου δεν τα καταφερες να εκιδεσαι ο ιδιος κατα εξακολουθηση γιατι..μεταξυ μας πρεπει να εχεις ψιλοεκδοθει καποιες φορες που δεν αντεξες!
Στανταρ στο τριτο με τεταρτο συρταρι του γραφειου σου εχεις δονητες και ξεσκιζεσαι καθε βραδυ λιγο πριν πας στο σπιτι..καλα κανεις και τους εχεις εγω μαζι σου,αλλα δεν βαρεθηκες να ανεβαζεις πουστη τον εναν τον ηθοποιο και πουστη τον αλλον?Μην δεις νεαρο στην τηλεοραση,μη δεις Ρουβα και Μαζωνακη!Αμεσως αρχιζεις το βρισιδι!Τους ζηλευεις κατα βαθος ατιμουλι..αλλα μαζεψε λιγακι την κακια σου..!Τουλαχιστον αυτοι εχουν και συναισθημα..εσυ τιποτα εκει γουσταρεις τα ξεσκιζεσαι.
Σε εχω απεναντι μου αρκετη ωρα και σου χαμογελω ειρωνικα..ουτε που το χεις παρει πρεφα!Νομιζεις οτι χαμογελω συνεσταλμενα..Καλα μεταξυ μας τωρα δεν σου κοβει και πολυ το ξερουμε κι οι δυο..!Μου χεις κοτσαρει και κατι ινδικα στικ φατσα καρτα στην εισοδο και νομιζεις οτι κανεις και ατμοσφαιρα..!Χα χα χα σορρυ δεν μπορω να μη γελασω εχεις τα χαλια σου ..!
Πανω στο γραφειο σου παιζουν κατι πουρα στοιχημα οτι αν σε ρωτησω απο πουρα δεν θα εχεις ιδεα να μου απαντησεις,οτι σου πασαρουν καπνιζεις..
Εν τω μεταξυ εχεις κι αυτη την φατσα την γλυωδη και νομιζεις οτι εισαι πρωτη μουρη φορας κι αυτο το παλιοαρμανι της δεκατιας του 90 και εχεις την εντυπωση οτι εισαι και ντυμενος καλα!
Περπατας στο δρομο και τους θεωρεις ολους παρακμιακους και..πως το πες?Λιμανιωτες?Θα γουσταρες πολυ να σε πηδηξει ομως ενα λιμανιωτης!
Σε ειδα πως κοιτουσες τον περιπτερα ετοιμος ηταν να σου ριξει κανα βρισιδι..!
Δεν αστιευονται αυτοι σου τραβαν δυο κλωτσιδια στη μεση στο πεζοδρομιο και θα ψαχνεσαι να βρεις το bluetoοth!
Ρε παλιομαλακα ξερεις γιατι δεν σε παω?
Δεν με νοιαζει που πηδιεσαι με δονητες η με οτι αλλο βρεις,δεν με νοιαζει που φορας Αρμανι..με χαλαει που εισαι ενα μηδενικο και το παιζεις εξουσια σε ανθρωπους που δεν τους εφτασες και δεν θα τους φτασεις ποτε!
Το μονο που εισαι αξιος να κανεις ειναι να ξεφυλλίζεις τις αθλιες φυλλαδες που εκδιδεις,εκεινες που καπoιοι αλλοι τις χρησιμοποιουν για κωλοχαρτο αφου η εκτυπωση μαζι και το περιεχομενο ειναι για κλαμματα!

Κλειστο το μαγαζι ρε αθλιε!!!!!
Εχεις αποψη και για την διαφθορα!!
Ουυυστ!!!

Σήμερα θα θελα να βρίσκομαι..
















Στη χιονισμένη Νέα Υόρκη...

Αφιερωμένο :*

(To τραγούδι ειναι rockabilly και σκοπό έχει να σας φτιάξει την διάθεση)

;) Moυτς!

Παρασκευή, Νοεμβρίου 30, 2007

Υπάρχει παντού το όνομα μου!! :) (Ζήλεια) !

O Zaphod και ο
Βλαμμένος μετά απο πολύ συζήτηση σ'ενα καταγώγι της Πανόρμου με έπεισαν τελίκα να αποκαλύψω που θα ήθελα να δω το ονομά μου..!Φυσικα οι φώτο που ακολουθούν ειναι αληθινές και ήδη κάνω καριέρα σε πολλούς τομείς!Στον Zaphod και στον Βλαμμένο αποκάλυψα κι άλλα πράγματα που δυστηχώς δεν μπορώ να αποκαλύψω τώρα γιατι το μπλογκ μου ειναι παγκοσμίως γνωστό και δεν θά θελα να κομπλάρω την διεθνή μπογκόσφαιρα καθώς και τον πλατητάρχη! (Ποιον Μπουγά ρε???) Λοιπόν ξεκινάω...



























Τούτος ο τελευταίος μου ξεφυγε....!! Αλεεεεεξ δεν θα σε πετυχω????!!!!


Καλο σ/κ παιδάκια!!!

:))))

Τετάρτη, Νοεμβρίου 28, 2007

To κρυφό τετράδιο της Candy (5)



Tα ροδοπεταλα ηταν απο ωρα πεταμενα στο βρωμικο πατωμα,εδειναν μια γοητεια ασυνηθιστης βρωμας και ομορφιας.Ποτε δεν πιστεψε οτι η ομορφια εχει να κανει με την καθαριοτητα..."η ομορφια ειμαι βρωμια"..
Ξεκινησε για την δουλεια της λιγο κακοκεφη,καπως αμιλητη.Το ραδιοφωνο επαιζε χαμηλα απο το προηγουμενο βραδυ τον αγαπημενο της σταθμο Αριστερα στα fm.Δεν μπηκε στον κοπο να κλεισει το ραδιοφωνο δεν το συνηθιζε ποτε..
Σιγουρα ειχε κανει μπανιο και ειχε βαλει λοσιον σωματος με αρωμα τριανταφυλλο,ειχε εμμονη με το τριανταφυλλο..οχι την εμμονη που εχει ολος ο κοσμος.Εκεινη τα λατρευε,χανοταν το βλεμμα της,ρουφουσε την μυρωδια τους με τροπο μοναδικο!
Εκλεισε την πορτα του διαμερισματος και κατεβηκε με τις σκαλες,λιγο χοροπηδηχτα παρα την κακοφεφια της..
Βγηκε στον κεντρικο δρομο και ξεκινησε αργα σαν να μη βιαζοταν κι ας ειχε αργησει ηδη..Εβγαλε απ την τσεπη της το κινητο και εστειλε διστακτικα ενα μυνημα με παραληπτη εναν τυπο που κοιμοταν στο κρεβατι της. "Εφυγα νωρις και δεν ηθελα να σε ξυπνησω..παω στη δουλεια,καλημερα".
Απαντηση "Δεν κοιμομουν σε κρυφοκοιτουσα που ντυνοσουν..που ειπες οτι πας?".
Απαντηση "Στη δουλεια..Οταν φυγεις τραβα την πορτα καλα για να κλεισει"
Απαντηση "Το σπιτι θα το αφησουμε ετσι χαλια?"
Απαντηση "Ναι..ετσι χαλια"

Σκεφτοταν ποσο χαλια θα μπορουσε να φαινετε ενα σπιτι γεματο ροδοπεταλα πανω σε ενα σκονισμενο πατωμα,πανω στο λευκο χαλακι της κουζινας,πανω στο ραδιοφωνο που ακομα παιζει αριστερα στα fm..
Αυτο το πρωινο ειχε μια μυρωδια τριανταφυλλου που κουβαλουσε πανω στην αφυδατωμενη επιδερμιδα της που τωρα ζωντανεψε χαρη στη λοσιον.
Αρχισε να βρεχει..
Ορεξη καμια για δουλεια.Ανοιξε παλι το κινητο της και πληκτρολογησε ενα αριθμο..
"Δεν θα ρθω,ετυχε κατι σοβαρο".
Δεν πηγε.Γυρισε πισω στα ροδοπεταλα της..
Εκεινος ειχε φυγει και ειχε τραβηξει την πορτα.
Ξεκλειδωτη πορτα.
Εβγαλε τα ρουχα της και τα αφησε στο πατωμα.
Ξαπλωσε εκει και εγινε ενα με τις σκονες - ενα με τα ροδοπεταλα-.
Εμεινε εκει μεχρι το απογευμα,δεν σηκωσε κανενα τηλεφωνο κι ουτε απαντησε σε μυνημα.

Οταν μετα απο μερες την επισκεφτηκα μου ειπε οτι πηρε συνταξη εδω και χρονια.
Μου προσφερε ελληνικο καφε και γλυκο τριανταφυλλο.Η λοσιον ηταν στο πασο της κουζινας και το ραδιοφωνο επαιζε αριστερα στα fm..
Η πορτα ηταν παντα ξεκλειδωτη.

Δευτέρα, Νοεμβρίου 26, 2007

Χαχαχα!! :)






Kαλή εβδομάδα :))
(ευχαριστώ πολύ τους φίλους με τα διασκεδαστικά mail του Αρκά)

Παρασκευή, Νοεμβρίου 23, 2007

Το ρόζ spleeping bang..


(ακολουθεί σουρεαλιστικός διάλογος βγαλμένος "προσεκτικά" απ το μυαλό μου..)

-Είναι το πιο ωραίο spleeping bang που έχω δει!
-Σου είχα πει οτι θέλω ρόζ..!
-Ναι αλλά εκεί που θα είμαστε θα λερωθεί..
-Ας λερωθεί..τι μας νοιάζει?
-Σωστά..!Αλλά αλήθεια τι είναι αυτο που μας "νοιάζει"?
-Η διαδρομή.
-Ναι αλλά..εδώ μιλάμε για πολλές "διαδρομές"..
-Τότε μας νοιάζουν ολες οι διαδρομές..!
-"Ταξίδεψες" καθόλου μεχρι να με δείς?
-"Ταξιδεύω" και τώρα που σε βλέπω!!
-Ελα σταμάτα ..είσαι υπερβολική!
-Ωωωω!Ασε με..εμένα μ'αρέσουν οι υπερβολές μου..!
-Δεν είναι καλό να υπερβάλεις..
-Γιατί το λές?
-Εεεε..έτσι το πα!Ασε με να παραληρώ..
-Κρυώνω..
-Δεν έδεσες καλά το κασκόλ σου..δεν φοράς σκουφάκι!Να..έτσι κοίτα,ο κόμπος πρέπει να αγκαλιάζει τον λαιμό σου.Άσε με να το κάνω εγώ..
-Έτσι κοντά μου που ήρθες θέλω να σε φιλήσω..
-Έτσι κοντά σου που ήρθα σε νιώθω δικιά μου..Μυρίζεις γιασεμί.
-Ο "αέρας" μας μυρίζει γιασεμί..Καμιά φορα νομίζω οτι μυρίζω ότι θέλω..Απλά κλέινω τα μάτια και "μυριζω"..Σε έχω μυρίσει πολλές φορές..Έχω απομονόσει τις μυρωδίες μου σε ένα κομμάτι μαξιλάρι.
-Θελω να απομονοσεις μια μυρωδια σου πάνω μου..Διάλεξε ένα δικό σου σημείο.Δέιξε μου πιο είναι και υπόσχομαι θα σε "μυρίζω" κάθε μέρα,θα σε "χαιδεύω" κάθε μέρα ακόμα κι όταν θα'σαι μακριά...Κρυώνεις ακόμα?
-Όχι..είμαι ζεστά ξαπλωμένη στο κορμί σου.. αναπνέω τον αέρα του προσώπου σου..

(έχω να βγάλω κι αλλες "προσεκτικές" σκέψεις απ το μυαλό μου..)

Πέμπτη, Νοεμβρίου 22, 2007

Ναι..


Θα σηκώθω πάλι..χάρη σε σένα..!
Θα πίω και την τελευταία σταγόνα της ανέμελης ζωής μας.
Θα χορέψω δειλά δίπλα στο παλιό γραμμοφωνο-αντίκα του παππού σου.
Κρατησέ με σφυχτά μέχρι το τέλος..
Αφού ο χορός χωρίς εσένα δεν έχει μελωδία.

Σάββατο, Νοεμβρίου 17, 2007

Ατιτλο.

Ναι το ξερω πως μ'αγαπας.Το εβλεπα καθε τοσο που σε κοιταζα στα ματια-κι ας απορουσες.Απορουσες παντα για το βλεμμα μου-δεν ρωτησα ποτε γιατι.
Υστερα ανασφαλεια και δακρυα.Δικη μου η ανασφαλεια δικα μου και τα δακρυα-αν σε εβλεπα να κλαις θα πεθαινα-δεν μπορω να κρυσταλωνουνε τα ματια σου.Κρυσταλωνουν τα δικα μου και για τους δυο.Υστερα καφες,φαγητο,μουσικη του γουστου μας,ηλιος και ξαφνικη βροχη.Σ'αρεσει η ξαφνικη βροχη κι ας γινεσαι μουσκεμα μεχρι το γονατο,σ'αρεσει να περπατας με μια ομπρελα.Ναι κι εγω κατω απ την ατομικη ομπρελα να ανησυχω που τα μανικια σου μουσκεξαν-να ανησυχω για σενα που σ'αρεσει να περπατας μες τη βροχη,να ανησυχω για μενα-για τον πατερα μου που περασε η ωρα και πρεπει να γυρισω να του μαγειρεψω.
Ναι δεν μ'αρεσει να ζω με τον πατερα στο ιδιο σπιτι.Ξεσυνηθισα μη με κατηγορεις.Δεν με κατηγορεις ποτε-το ξερω.Ψαχνεις παντα λογους να με δικαιολογησεις ακομα και τοτε που οδηγησα το αυτοκινητο σου και τραβηξα με δυναμη το χειροφρενο οταν μου ειπες "Νικουλα κανεις λαθη που δεν δικαιολογουνται".Ναι και τοτε με δικαιολογησες.
Σε προστατευω-οχι γιατι το εχεις αναγκη.Δεν μασας εσυ απ'αυτα.Σε προστατευω με δικη μου πρωτοβουλια.Δεν δειχνεις ποτε ευαλωτος.
Εγω ναι δειχνω ευαλωτη.Πιος ξερει αν ειμαι-εσυ σαν σοφοτερος ξερεις πολλα.
Δεν σε ξαναρωταω ποτε τι σκεφτεσαι.Αδιακριτη ερωτηση.Εσυ ρωτα με οτι θες-ναι εγω πεθαινω να με ρωτας τι σκεφτομαι.
Απαντω παντα οταν με ρωτας.Δεν ρωτας.Δειχνεις σιωπηλος-δεν εισαι σιωπηλος.
Εγω δειχνω σιωπηλη οταν δεν πρεπει.
Ναι εσυ με εμαθες να δειχνω σιωπηλη οταν πρεπει-σε σκεφτομαι και μενω σιωπηλη ναι να ξερες τι ωραια ειναι οταν σιωπεις,οταν δεν απαντας,οταν αδιαφορεις.
Ναι δικη σου εφευρεση ειναι η δικη μου σιωπη εκει που πρεπει.
Ναι το καταφερες.
Καταφερες κι αλλα.
Οι μποτες μου σταζουν,το παντελονι μου σταζει.Ναι εγω ξεχυλιζω απο αγαπη και ζεστασια.
Οχι απο μοναξια.Δεν νιωθω μοναξια.Πριν δυο ωρες μοιραστηκαμε την ιδια ομπρελα-ναι γιναμε μουσκεμα μεχρι το γονατο.Σ'αρεσει εσενα.
Ανασφαλεια τωρα οχι.Μονο βρεγμενο σακακι.Υπαρχουν θεμελια ειπες ναι και μια αλλη λεξη που δεν θυμαμαι.
Περπατας τωρα ναι.Σταματησε η βροχη.Η ομπρελα ξεχαστηκε καπου.
Ναι εγω γυρισα σπιτι-μαγειρεψα στον πατερα.Ο πατερας δεν ειναι εδω.Ναι θα γυρισει.
Αναψα ενα τσιγαρο.
Περιμενω να σε δω.Ναι θα φορεσω παλι το παντελονι που ειναι βρεγμενο μεχρι τα γονατα.

Ναι αρχισε να αρεσει και σε μενα.




Τετάρτη, Νοεμβρίου 14, 2007

Tα απογευματινά σου ροδοπέταλά..

Αφουγκράσου τα βήματα μου,πίσω απ τη σιδερένια πόρτα της ψυχής σου..
Ζήσε για λίγο μόνο πίσω της καθώς θα περιμένεις να με δεις.
Ελα εκεί,εκεί που σου ταξα - βάλε το κλείδι μέσα στη γλάστρα της καρδιάς σου-.
Μη φορέσεις κοσμήματα πολλά,ασε στους ώμους τα μαλλιά σου και κρατήσου εκεί που σου όρισε η ζωή να κρατηθείς.Πάνω μου.Μέσα μου.Κρατήσου "μέσα μου".
Θρέψου απ' το αίμα μου,πίες τις πηγές που αναβλύζουν την ψυχή μου.
Ω! Ιαματικό νερό της θλίψης μου φροντίδα!
Δές πως μεγάλωσα,δές ποσο ομόρφηνα που ήπιες τη ζωή μου...
Στέκω εκει μονάχος κι όμορφος έτσι όπως με έχεις φτιάξει.
Στέκω και περιμένω να με πιέις για να ομορφήνω κι αλλο.

Τρίτη, Νοεμβρίου 13, 2007

Υπάρχουν κάτι στιγμές..



Παραφορτωμένες με αισθήματα..
Και θες μια μικρή στιγμή να "δροσιστείς"..

Δευτέρα, Νοεμβρίου 12, 2007

Aλλαγή!

Σκέφτηκα να αλλάξω το teplate του μπλόγκ!
Ταιριάζει καλύτερα στη Candy και στο τετραδιάκι της..

Καλή εβδομάδα :)

Πέμπτη, Νοεμβρίου 08, 2007

Η γκοθού..

Δεν μπορεί να μη θυμάσαι.
Ενας πύργος - ο πύργος σου- σε κρατάει ζωντανή.
Σου θυμίζει οσα φαντάστηκες κάτι βραδυές σαν και τούτη.
Ω! Κορίτσι γλυκό τον βραδυνών ψιθύρων..μη ξυπνάς.
Κοιμήσου και ονειρέψου συναντήσεις που δεν θα γίνουν ποτέ μα..
με περίσσια χάρη περιμένεις.
Αχ να μπορούσα μια ολάκερη συνάντηση να γίνω,ενας μικρός θεος!
Ενα αεράκι που το δάκρυ σου θα πάρει μακριά,να το κολλήσει σ'ενα κύμμα του γιαλού σου!
Κοιμήσου μικρό κουκούλι μια ανύπαρκτης ζωής..
Ζήσε στη λήθη της απέραντης νύχτας.
Γύρε σιμά μου και συναντησέ με!
Πιες τους καρπούς του διψασμένου δέντρου μου..ρούφα ζωή απ' τη ζωή μου!

Κι ας με ποτίζεις μοναξιά μέσα απ' τα όνειρά σου.

Κυριακή, Νοεμβρίου 04, 2007

Η συνάντηση..



..θα συναντηθουμε σ'ενα υπογειο μπαρ που θα κουραστεις πολυ να το ψαχνεις.Ενα υπογειο μπαρ που εγω θα εχω φανταστει πολλες φορες τη συναντηση μας.
Θα καθεσε σ'ενα μικρο τραπεζακι βαλμενο προσεχτικα σε "υποπτη" γωνια..
Θα φτασω λιγο αργοτερα και θα σε σηκωσω για να καθησουμε στο μπαρ.
Σιγουρα θα ζητησεις ουισκυ,σιγουρα θα παιχνιδιαρισω μεχρι να σκεφτω τι θα πιω.
Θα χαιδεψεις τις μπουκλες των καστανων μαλλιων μου και θα πεις οτι περιμενες καιρο αυτη την συναντηση,θα αστιευτω λεγοντας οτι ειναι πολυ "κλισε" αυτο που ακουω και θα συνεχιζεις λεγοντας οτι τα "κλισε" καταληγουν σε πολυποθητες ατακες.
Θα καπνιζεις ενα μισογεματο πακετο Μαρλμπορο,θα καπνιζω τσιγαρα αμφιβολου προελευσης στιβαγμενα στην φραουλενια κιτς ταμπακιερα - δωρο στον εαυτο μου τα περσισα χρισουγεννα - και θα ανταλασουμε καπνους,ματιες και κλεφτα βλεμματα στα χειλη.
Εσυ θα ανυπομονεις να μ'αγκαλισεις.Εγω θα ανυπομονω να σε φιλησω - στο ειχα ταξει το θυμασαι? - καθως η ωρα θα περνα η τυχη θα ειναι με το μερος μας.Ο ερωτας θα ειναι με το μερος μας.Εγω θα ειμαι με το μερος σου.
Θα φορας ενα μαυρο πουκαμισο,μπορει και ασπρο.
Εγω μια καφε φουστα ως το γονατο,μπορει και τζην παντελονι.
Θα ειμαι αμακιγιαριστη ισως μια υποψια μασκαρας και λιποσαν στα χειλη.
Θα πιουμε κι αλλο..θα πουμε κι αλλα...
Η ταμπακιερα αδιαζει..εγω "γεμιζω".
Θα μου πεις πως πρεπει να φυγουμε,πως μειναμε μονοι μας..
Θα σε ρωτησω "Αυτο δεν ηθελες?"
Θα πεις "Οχι".
Θα πω "Δεν μπορει...αυτο ηθελες"!
Θα πεις "Ναι αλλα οχι εδω.."
Θα πω "Που?".
Θα πεις "Αλλου".
θα πω "Παμε.."
Δεν θα πεις τιποτα.

Θα βρεθουμε στο "Αλλου" σου,σ'ενα μικρο σπιτι στην Κυψελη.
Θα παρατηρω τους ξεχαρβαλωμενους τοιχους,το γδαρμενο πατωμα.
Υστερα θα σε φιλησω οπως σου ειχα ταξει..
Θα μ'αγκαλιασεις.


Τσου..δεν μ'αρεσει το σεναριο τη σκιζω την σελιδα.

Τετάρτη, Οκτωβρίου 31, 2007

Τρίτη, Οκτωβρίου 30, 2007

Μένιο...



'Εισαι η διαδυκτιακη μου καταστροφή!!!
Τέλος!

;)

Παρασκευή, Οκτωβρίου 26, 2007

Αθώα ερωμένη..


Γίνε απόψε για μένα ενα αγνό παρθένο κορίτσι.
Κοιμήσου στα χέρια μου και χάιδεψε το στέρνο μου.
Φίλα τα χείλη μου με την γλύκα των 18 σου χρόνων,
ύστερα ανακατεψέ μου τα μαλλιά,φίλα τα μαγουλά μου..
Ταλαιπωρεισε με μέχρι το πρώι.
Κι όταν στο δωματιό μας έρθει φώς γίνε ξανά αυτο που είσαι.
Αυτό που αγάπησα.
Σου ζήτώ 3 ώρες φαντασιας,φαντασίωσης όπως θέλεις πέστο..
Μόνο γίνε αυτό που θέλω,μόνο γι'απόψε.

Τετάρτη, Οκτωβρίου 24, 2007

Αι στο καλό...



Ώρες ώρες κατι τέτια βλέπω και συγκινούμαι..

Σνιφ!!!

Τρίτη, Οκτωβρίου 23, 2007

H κούπα της Candy..



Στο βάθος διακρίνεται ο Ασκάρ.

Τετάρτη, Οκτωβρίου 17, 2007

o Tάκης..(2)



Η ροζ κουβερτα ηταν οτι επρεπε για κεινη την χειμωνιατικη νυχτα.Ηταν το μοναδικο σημαδι οτι ειχε περασει απο κει,σημαδι εμφανες βεβαια γιατι ειχε κι αλλα σημαδια καλα κρυμμενα μεσα του τα οποια περιποιουταν οταν ηταν στα καλα του.
Οταν ηταν..γιατι αποψε δεν ηταν.
Εβαλε το ραδιοφωνακι που ειχε πανω στο κομοδινο να παιζει και σκεπαστηκε μεχρι τα χειλη του.Με ανασες βαριες και απελπιστηκα μοναχικες οραματιζοταν τον περσινο χειμωνα.Ο φιλος του κοιμοταν στον καναπε..του εκανε συχνα παρεα τελευταια,τα πιναν μαζι στο γωνιακο μπαρ και μετα τον γυρνουσε στο σπιτι ζαλισμενο.Παραμιλουσε μεχρι να φτασουν σπιτι,μεχρι να μπει κατω απο την ροζ κουβερτα της.
Περσι ηταν ολα αλλιως!Περσι κοιμοταν μαζι της..περσι δεν επινε σταγονα παραπανω απο ενα ποτηρι κρασι.Τελευταια πιανει συχνα τον εαυτο του να δακρυζει,καταριεται την τυχη του που εφτασε να γινει "γυναικουλα",τσατιζεται που εφτασε στο σημειο να του τρεχουν τα δακρυα κι αμεσως μετανιωνει και αναρωτιεται που να βρισκεται εκεινη,πιον φιλα,με πιον κοιμαται!
Σηκωθηκε να αναψει ενα τσιγαρο,ο λαιμος του ηταν χαλια,το δωματιο μυριζε κλεισουρα.Ανοιξε τα παραθυροφυλα κι αφεθηκε για λιγο στο κρυο της νυχτας μεχρι που τα χειλη του δεν τα ενιωθε.Τα δαγκωσε με μανια..τα ματωσε τοσο που μια σταγονα επεσε στο ξυλινο πατωμα!
Πηγε στο μπανιο και εριξε νερο στο προσωπο του,ανακατεμενο αιμα και μυρωδιες απο ποτο βαρεναν ακομα πιο πολυ την κλεισουρα..Ξεσπασε σε λιγμους!
"Καταντια για μια γυναικα που κοιμαται με αλλον,που χαιρετε τον ερωτα,που φευγει εκδρομες τα Σαββατοκυριακα,καταντια για μενα που μενω πισω,που ματωνω τα χειλη μου,που κοντευω να παθω κιρρωση απ το ποτο,που παιρνω τον φιλο μου να κοιμηθει μαζι μου γιατι "φοβαμαι"!
"Πως καταντησες εσυ ρε μαλακα"?
Ο καθρεφτης δεν απαντα.
Η ροζ κουβερτα δεν απαντα.

Γυρναει στο δωματιο του και σκεπαζεται.
Γυρναει πλευρο και την βλεπει διπλα του με ματια κοκκινα,με μαλλια μαυρα ανακατωμενα,με προσωπο λιωμενο σε προχωρημενη σηψη..

"Εχω παιθανει..δεν θα γυρισω πισω"

Ο Τακης αναστεναψε,χαμογελασε και κοιμηθηκε σαν μωρο...ειχε πια "παιθανει" εκεινη και δεν θα γυριζε ποτε πισω.
Τωρα τα φαντασματα του παρελοθοντος δεν τον αγγιζουν πια.

Παρασκευή, Οκτωβρίου 12, 2007

Προσοχή!!!!







Με την αγορά του ζώου,δώρο ο ιδιοκτήτης!!

Παρασκευή, Οκτωβρίου 05, 2007

Oh! Danny Boy...!



Η καλύτερη συναυλία..ever :)))

Τετάρτη, Οκτωβρίου 03, 2007

Βlogger: Δυκτιακη καταξιωση,περισσοτερα link?





Πριν ενα χρονο αρχισε για μενα τουτο το πανηγύρι .Δειλα δειλα εγραφα τα πρωτα μου χαζοχαρουμενα ποστ,δειλα αφηνα σχολια,δειλα (κρυφο)κοιτουσα αν εχω επισκεψιμοτητα!
Ωσπου αρχισαν κατι mail του τυπου "μη γραφεις ετσι χαζοχαρουμενα ρε παιδι μου,ασε τον εαυτο σου ελευθερο,το blogging ειναι για να γραφουμε ελευθερα".
Αλλαξα λοιπον κι εγω αρχισα να γραψω κατι ιστοριες περιεργες με τελιωμενους τυπους,με σκοτεινες πουτανες,με δημοσιογραφους,με φαντασιωσεις με με με...
Ολα καλα..πολυ μου αρεσε που βγαιναν απο μεσα μου τετοια απιστευτα σεναρια(δεν σας κρυβω οτι με ειχε φοβηθει το ματι μου τον περσινο χειμωνα)αλλα ειχα κολλησει τοσο με τον μπλογκερ που ειχα παθιαστει.
Μετα αρχισαν κατι αλλα mail του τυπου "Nτροπη σου,χρησιμοπιεις την Candy για να γραφεις τετοιες ιστοριες,η Candy ηταν ρομαντικο πλασμα".Διασκεδαζα απιστευτα με ολα τουτα,μιλουσα στο τηλεφωνο με το φιλαρακι μου τον Νταρκ και γελουσαμε,γελουσαμε..!
O Aσκαρ απ την αλλη με ενθαρρυνε,μου ελεγε συνεχως "Γραψε αυτα που θελεις,εγω ειμαι μαζι σου"!
Ο Γιωργακης μου δεν σας κρυβω οτι σοκαριστηκε αρχικα αλλα η ιστορια μας σαν μπλοκοζευγαρι τον μαλακωσε λιγακι..
Θελω να πω εδω οτι σαν κοριτσακι που ειμαι μ'αρεσει πολυ να με αποθεωνουν αντρες,να μου γραφουν συχνα,ενιοτε να φλερταρουν μαζι μου..ωστοσο ο πρωταρχικος μου ρολος δεν ηταν αυτος!!
Επισης ο πρωταρχικος μου ρολος δεν ηταν να ανεβασω την επισκεψιμοτητα στο μπλογκ μου οπως με λυπη διαπιστωνω οτι κανουν αρκετοι τελευταια και χρησιμοποιουν διαφορους τροπους οπως π.χ το να κανουν αλλοι μπλογκερς λινκ στο μπλογκ τους,να φτιαχνουν ψευτικα μπλογκς τα οποια παραπεμπουν στη σελιδα τους και φυσικα...αυτο που εχουμε κανει ολλοι αλλα οχι για τον ιδιο σκοπο : Nα αφηνουμε σχολια απο "υποχρεωση" με αποτελεσμα να ξερωσταλιαζουν διαφοροι πανω απ τις σελιδες μας.Ενταξει..καταλαβαινω,οταν καποιος εχει κολλησει και δεν σηκωνεται ουτε με γερανο απ το pc του,του αξιζει ενα σχολιακι,μια τυπικη "καλημερα" ρε παιδι μου!
Παντως συνειδητοποιησα οτι αν κατσεις πανω απ το pc ενα 8αρωακι εχεις 90% πιθανοτητες να εξασφαλισεις μια επισκεψιμότητα τριψιφιου αριθμου..αλλα δεν ξερω αν εχει κανενα νοημα...

Εχει?


Υ.Γ Θελω να ευχαριστησω τον Νταρκ,τον Γιωργο,τον Ασκαρ,τον Τακη,την Αταλαντη,το Μαρακι,τον Nicon,τον GostHunder,τον Σιγματαφ,τον Mogwai,τον Zaphod,την Παιδισκη,το Τσιρκο,τον Αντωνη,τον Ηλια,την Κατερινα,τον SadManivo,την Ανναμαρια,την Γλαρενια,την Αλητισσα,τον Στεφανο,την Συναδελφο,την Dixina,την Ανατολη,τον Μελομενο,τον Ηχο,την Ζουφιτσα,την Αγνωστη,τον Εραστη της ζωης,τον Κρετινων,τον Φοιτητη,την Sunshine,την Purple,τον Δειμο,τον Αγγελο Σπυρου,τον Βασιλη,τον Φοινικα (που ισως μας διαβαζει)..που μπλογκαρουν μαζι μου :)
Καλη συνεχεια σε ολους..:)
Αν ξεχασα καποιον ειναι απο βιασυνη!!Ειμαστε πια τοσοι πολλοι :)


Υ.Γ 2. SadManivo η αλλιως Σαντουλι..μην πεις λεξη για τα ορθογραφικα σ'εφαγα!!!


Eπισημα πια Καλο Μπλοκοχειμωνα ;)

Τρίτη, Οκτωβρίου 02, 2007

Yπάρχουν μέρες..



Woke up on a good day
And the world was wonderful
A midnight summer dream had me in its spell

I dreamt about an old man
Sat and watched the rain all night
He couldn't sleep a wink as all the drops fell

He told me of the beauty
Hidden in our foreheads
He told me of the ugliness
We show instead

And when we put a foot wrong do we learn
From all the pain
A midnight summer dream as he watched the rain

Then at midnight he poured another drink
And bent my ear
After midnight we sat up half the night
Or maybe more
And he began to tell me what it was all for

I woke up in an armchair
He had gone I don't know where
Left me there to sit and look at the rain

Don't remember much at all
But his words were echoing
A midnight summer dream and then wake again

Maybe I'll never find him
Maybe he's gone forever
Maybe I'll have to sit here
Watching the weather

One thing's pretty certain helped me
Make it in the night
Showed me somewhere else between wrong and right

And at midnight if you can't sleep
Then I can bend your ear
After midnight we'll sit up half the night
Or maybe more
And I'll begin to tell you what it is all for

Wake up on a good day
And the world feels wonderful
Midnight summer dream has me in its spell.

Που λάμπουν περισσότερο απο κείνες που πέρασαν...
Και νύχτες πιο μαγικές απ' τις προηγούμενες..

Αφιερώνω στη Candy το τραγούδι που την μάγεψε το Σάββατο,αργά την νύχτα τότε που η μπόρα είχε περάσει....

Θα το αφήσω να παίζει μέχρι να το βαρεθεί...μέχρι να με βαρεθεί...