Eμενε στον τριτο οροφο μια εργατικης πολυκατοικιας.Εδω και καιρο ηξερε πως επρεπε να ψαξει νεα στεγη μιας και το κτιρο θα κατεδαφιζοταν.
Μεσα του δεν ηθελε να φυγει.Το αγαπουσε πολυ αυτο το σπιτι κι ας ειχε περασει δυσκολα.
Εβγαινε συχνα στο μικρο γκριζο μπαλκονι και χαζευε τα κρινακια της γειτονισσας.Τα βουητα της πολης δεν τον ενοχλουσαν πια..τα ειχε συνηθησει.
Μεσα στο δωματιο η πολυταραχη ζωη του,ειχε μαζευτει σε πεντε εξι κουτια.Βιβλια,δισκοι,λιγα ρουχα και σουβενιρ απο διαφορες γκομενες που περασαν και "εκαναν" πως ξεχασαν κατι..
Καθησε στραβα στην πολυθρονα.Σχεδον υποτιμητικα περιεργαστηκε για αλλη μια φορα τον χωρο και εφτυσε πανω στο ξυλινο πατωμα."Δικο μου ειναι?"σκεφτηκε..και τα ματια του καρφωθηκαν πανω στο στρωμα.
Ενα γδαρμενο και βρωμικο στρωμα με ενα κομματι παλιο ξεραμενο αιμα στη μεση.
Θυμηθηκε εκεινη τη μικρη που εφερε σπιτι και ξεπαρθενεψε.Με το ζορι ηταν δεκαεφτα χρονων.Σηκωθηκε να βαλει ενα ουισκυ και γυρισε σκοτεινιασμενος."Τι διαολο ρε πουστη μου?Πως μου καρφωθηκε παλι το πουτανακι στο μυαλο"?Δεν παραδεχτηκε ποτε τις ενοχες του.Για κεινον ηταν ενα πορνιδιο που γουσταρε να γαμηθει.Για κεινη ηταν ο πρωτος αντρας που αγαπησε και που μπηκε μεσα στον κολπο της σαν ζωο.
Εφτυσε ξανα στο πατωμα σαν να διαμαρτυροταν.Εφυγε και αφησε την πορτα ανοιχτη..αλλωστε δεν ειχε τιποτα πολυτιμο να του κλεψουν.
Εκατσε σε ενα μικρο παγκακι κοντα στο σπιτι και αναρωτηθηκε αν τελικα αξιζει να ζει..εστω και για κεινα τα μωβ ονειρα που ειχε κανει.Πενθιμα ονειρα.Ορφανα ονειρα...
"Βρε παλιομαλακα σκατα τα εχεις κανει με ολους".
Το μυαλο του ετρεξε παλι στα κρινακια της γειτονισσας,παρακαλουσε τα κρυα βραδια να ανθισουν.Μονο εκεινα του εδειναν ζωη.
Και ενα ακομα του εδεινε ζωη...οτι εκεινο το κοριτσι ζει ακομα.
Θα μπορουσε να το ειχε σκοτωσει απο την καυλα που ενιωθε οταν εμπαινε με μανια στο στενο μουνι της!
Οταν εκεινη εβλεπε την αγαπη και την τρυφεροτητα να φανταζουν σαν φαρο απο μακρυα σε μια φουρτουνιασμενη θαλασσα!
Ευχαριστω τον Νταρκ για τις λεξεις:ενοχες,κρυα βραδυα,μωβ ονειρα,κρινακια και φαρος που μου εμπιστευτηκε.
Το τραγουδι που παιζει σημερα στο μπλογκ μου ειναι αφιερωμενο στον φοιτητη και στον Κρετινων.
32 σχόλια:
Χωρίς αγάπη δεν είναι παρά μια ζωώδης έλξη που σκοτώνει την ψυχή...
Αξίζει να αργοπεθαίνεις για μια καύλα? Συνηθως όταν το καταλαβαίνουν είναι πια αργά για δάκρυα...
Καλησπέρα.
Η αγάπη δεν ξεπληρώνεται ποτέ με αγάπη;
Και οταν καταφερνεις την καυλα να την κανεις αγαπη εκει εισαι τοσο γεματος...τοσο ευτυχισμενος..!!
Το βλεπεις στα ματια του δεν χρειαζονται λογια...
Καλο ξημερωμα γλυκεια μου
Α στο καλό σε συμπάθησα!
Όχι πρόδφορο μα σίγουρα ενδιαφέρον!
To keimeno sou xaraktirizetai ws pneymatiki ekspermatwsi!!Nomizw oti vrikes to styl sou!
Parolayta mou thymises ton eayto mou ta dyo prwta xronia stin ksenitia sto palio mou spiti-dwmatio!!Opou kathomoun kai koitousa to mpalkoni tis geitonisas synexeia!!Mexri kai ton leke pou les eixe to strwma mou!!
Idia polykatoikia kai egw poly melagxwlikos!Xwris tileorasi tilefwno,mono me ena cd player kai dyo ixeiakia.Ki omws..etsi opws imoun tha mou meinei gia panta......Giati me dynamwse!!
Seyxaristw candy..giati m ekanes na thymithw kai giati ayta pou egrapses me aggiksan pragmatika!!
Πολύ σκληρό και πολύ αληθινό.. πέντε λέξεις να μπαίνουν σφήνα σε μια αληθινή ιστορία και να χρωματίζουν ένα καθαρά ρεαλιστικό κείμενο.
Ίσως το να προσαρμόσεις αυτές τις λέξεις σε μια πραγματική ιστορία να κάνει το παιχνίδι των λέξεων ένα παιχνίδι πρόκλησης.
Candy σ` ευχαριστώ που δέχτηκες να γράψεις ένα κείμενο με τις λέξεις που σου πρότεινα και σ` ευχαριστώ πιο πολύ για το κείμενο που επέλεξες να τις χρησιμοποιήσεις.
ωωωωωω....μα respect!!!!......
:-)))))))
Spirit..δεν ξερω τι ακριβως να σου απαντησω.Νομιζω οτι αν καπιος το θελει μπορει να αργοπεθαινει για μαι καυλα..ετσι χωρις κανενα συναισθημα.Ολα γινονται :)
Τερρυ μου..ο ερωτας με ερωτα περναει? (...)
Ζουφιτσα μου νομιζω οτι αυτο ειναι το καλυτερο;)
Zaphod..ευχαριστω!Κι εγω..για την μουσικη σου;)
Φοιτιτακο μου και μενα καπως ετσι ηταν το σπιτι μου τον πρωτο χρονο,γκριζο και μελαγχολικο..ομως τωρα δεν θα το αλλαζα με τιποτα.Και μαλλον στο ιδιο σπιτι θα εμενα..που τωρα μου λειπει πολυ!
Μαρεσει που ταξιδεψες με το κειμενο μου..σ'ευχαριστω:)
Nταρκουλι εσυ εκανες την ζημια :)))
Kαθαρμακατακι...;)
Πολύ δυνατό. Πήρες τις λέξεις και τις έκανες δικές σου.
Shades, αυτό το παιχνίδι πολύ μου αρέσει! Μπράβο και στους δύο!
σλούρπ!
Μερικές φορές είσαι τόσο σκληρή στις περιγραφές αλλά και τόσο ρεαλιστική...
Τα κείμενά σου έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον.
Σκληρο κειμενο Candy μου!!!Πολυ καλη η εκμεταλευση των λεξεων παντως μπραβο και στον Shades και σε σενα κουκλιτσα:)
Candy thnx for the song...
Βάρυ θα το χαρακτήριζα το κείμενο σου με την έννοια πως δεν περίμενα πως θα τολμούσες να γράψεις έτσι, αν και ήμουν σίγορος πως μπορούσες άνετα όπως και το απέδειξες.
Εγώ είμαι στον 18ο όροφο της εργατικής πολυκατοικίας...αν ενδιαφέρεσαι για κουβέντα πέρνα να πιούμε και κάνα καφεδάκι...τα φιλιά μου..
πολύ καλό!!!
ο φάρος της... στην τρικυμία!
καλησπέρα σου
Καντουλίνι, τι να σου πω... νά ξερες τι μου θύμησες!
Λοιπόν, άκου: πριν από δύο χρόνια είχα "κόλλημα" και γέμισα 3 τετράδια με ιστορίες που περιγράφουν ξεπαρθενέματα γυναικών!
Και δεν θυμάμαι που τα έβαλα γαμώ το...
Aτταλαντη σ'ευχαριστω:)
Παρρησια.. (?)
Τρελοφαντασμενη(ωραιο ονομα)καλωσηρθες κι απο δω:)
Kρετινακι εχει χαλασει τον ανσανσερ και που να τρεχω τωρα..δεν κατεβαινεις εσυ?:)
Mελομενε..ναι σαν φαρος σε τρυκιμια.Ομως τι σημασια εχει πια?
Ανατολη μου σμουαατς:)
Aσκαρδαμυκτακο προσφατα μετακομισα σε μια παλια -γκριζα- πολυκατοικια.Εμαθα απο τον ιδιοκτητη οτι ο προηγουμενος αντρας που εμενε εκει αφησε τα λιγοστα πραγματα του ενα βραδυ και εφυγε.Μου ειπε να ριξω μια ματια-καθως με συμπαθησε-μηπως και βρω κατι το ενδιαφερον.Κρατησα μια κιτρινι μεγαλη ναυλον σακουλα που ειχε μεσα βιλια και κατι δισκους.Κατω κατω βρηκα 4 μπλε τετραδια.Τα 3 απο αυτα γραφανε για ξεπαρθενιασματα γυναικων.Το αλλο δεν μπορω να σου πω...:)
Κοιτα τι θυμηθηκα τωρα ε?
Κριμα που εχασες τα τετραδια..κοιτα πουθενα μεσα στο σπιτι,ανεβα στο παταρι.Καπου θα ειναι και δεν θα τα βλεπεις;)
πολυ μελαγχολικο, ομορφο και συγκινητικο..γραφεις αληθειες καραμελιτσα..
τα φιλια μου με αγκαλιες σου στελνω.
Hello!
This work is very good
Good week for you. Thank you
Συμφωνώ με την Ανατολή... και τον Santos... :)
Σκληρό αλλά από τα καλύτερα σου
Μάκια
Όντως πήρες τις λέξεις και έκανες κάτι μοναδικά δικό σου!! Πολύ όμορφο κείμενο! Κάθε φορά και καλύτερη..
Ωραια ιστορια..
Αλισακι χαρηκα που περασες..Ελπιζω να εισαι καλα:)Φιλια πολλα!
David thanks man! (hehehehe)
Φαντασματακι σκληρο αλλα..εγινε καπως ετσι:( Μακια!
Sunhine..χμ νομιζω οτι καθε μερα γινομαι σκληροτερη:)Φιλια
Αλητακι φιλια κια σε σενα!
Καλο βραδυ:*
Thanx many gia to tragoudi!!
Mou thymizei polla..
Συγκλονίστηκα!
Ετσι γινεται παντα.....
οι ναυαγοι της αγαπης βλεπουν τους φαρους που συντομα θα σβησουν για παντα.
Ας ειναι...
Εκπληκτικό Κάντυ μου...
Αυτή η αντίθεση πραγμάτων και καταστάσεων που πριγράφεις συνήθως στα κείμενά σου, είναι απο τα πολύ δυνατά σου σημεία!
Φιλάκια!
Τα κρινάκια κανείς δεν τα πρόσεξε;;;;;
Φοιτιτακο και μενα μου θυμιζε πολλα εκεινο το τραγουδι..
Κατερινα φιλια ;)
Aσημενια μου..τωρα τελευταια κι εσυ δεν πας πισω :)
Aκη..αν πιστεψουν στον φαρο..μπορουν να τον φερουν πιο κοντα;)
Πριγκιπα μου..τα κρινακια τα προσεχε εκεινος κατι ανοιξιατικα πρωινα.Τοτε που εβγαινε στα κλεφτα ενα μικρο τους μπουμπουκακι.Τις κρυες μερες της ανοιξης εστεκαν μαραμενα.Οπως μαραμενο σταθηκε κι εκεινο το κοριτσι των 17 χρονων.
Πολυ ομορφο και δυνατο!
Θα μπορουσε να εχει γραφτει και απο αντρα!
Τελικα, ιδιες σκεψεις εχουμε αντρες γυναικες!!
Ιδιες θυμισες, ιδιες αναγκες .... ιδια ολα....
* Θύμησες
Καλημερα Ανναμαρια μου..θα μπορουσε ναι :)
Φιλια!
Ρεαλιστικά όμορφο και βίαια αληθινό! Μπράβο! Δεν ξέρω αν μου έφτιαξε τη μέρα, σίγουρα όμως μου έδωσε τροφή για σκέψη!
Δημοσίευση σχολίου