Δευτέρα, Νοεμβρίου 06, 2006

Νοσταλγω..


Εκεινους τους δρομους που αγαπησα και μισησα με παθος.Εκεινους τους δρομους που περιπλανηθηκα τοσα βραδια οχι μονο στην αγκαλια σου αλλα και μονη μου.
Εβρεχε τις περισσοτερες φορες και μου ελεγες"κλεισε την ομπρελα δεν πειραζει αν βραχουμε" θυμασαι?
Φταναμε στον προορισμο μας μουσκεμα.
Αγαπουσα εκεινη την υγρασια της βροχης.Τωρα καθε φορα που βρεχει θυμαμαι εκεινες τις γωνιες,εκεινα τα στενα που τωρα υπαρχουν χωρις εμας,που τωρα αλλοι περπατουν αγκαλιασμενοι.
Νοσταλγω εκεινη τη μερα που εφυγα τρεχοντας απ το σπιτι σου-εσυ νομιζες οτι σου θυμωσα-και ετρεξα στην αγκαλια του,περπατουσα με τοσο παθος! Γυρισα και ολα ηταν μια χαρα!Να ξερες ποσο θελω να ταξιδεψω παλι εκει..Εσυ πηγες αλλα χωρις εμενα δεν ηταν το ιδιο το ξερω,κι ας μη το παραδεχτηκες ποτε.
Δακρυσες οταν περπατησες εκει...με πηρες τηλεφωνο και μου ειπες οτι εισαι εκει κι οτι θα πας για καφε.Φανηκες αδιαφορος..εγω ομως σε ξερω καλα,καλυτερα απ τον καθενα μη το ξεχνας!
Το cafe μας στην ακρη του δρομου μας!Τοσα πρωινα μετα τη σχολη που περασαμε εκει..μου ελεγες"παμε"? κι εγω σου απαντουσα "παμε"!!!Δεν χρειαστηκε ποτε να σε ρωτησω "που"!
Η τελευταια μερα μας ηταν τραγικη..θα φευγαμε για παντα.
Εκλεγα με λιγμους στο μικρο σου δωματιο..ελεγες "θα ξαναρθουμε"αλλα ηξερα οτι τοτε δεν θα ειναι πια το ιδιο.Και βλεπεις?ειχα δικιο!
Τωρα δεν ειναι πια το ιδιο!
Ο δρομος εκεινος αλλαξε,γεμισε βιτρινες!Τα μεγαλα δεντρα δεν υπαρχουν πια..το μικρο cafe εγεινε εμπορικο κεντρο.
Μα πιο πολυ αλλαξαμε εμεις!Γιατι λες οτι δεν αλλαξαμε?
Δεν βλεπεις καμια διαφορα?
Θα ετρεχες μαζι μου σε εκεινο τον δρομο?
Απαντησε μου..

16 σχόλια:

Clowd είπε...

Φτάνει που υπήρξαν εκείνες οι στιγμές, τις έζησες, τις χάρηκες και τις έχεις φυλαγμάνες στην καρδούλα σου.
Πάρε βαθιά ανάσα και συνέχισε!!!

Καλημέρα και καλή εβδομάδα

candy's τετραδιάκι είπε...

Η νοσταλγια με τσακιζει ομως με κανει και ποναω..
Θα συνεχισω γιατι δεν μπορω να κανω αλλιως!

καλημερα και σε σενα!

φιλια!

GhostHunter είπε...

Γράψε τις καλύτερες στιγμές στο ροζ τετραδιάκι σου και συνέχισε...

Καλημέρα :)

shades είπε...

Καλή μου Canty είσαι τυχερή που βράχηκες με την τόσο γλυκιά βροχή που μας περιγράφεις...
Ζήσε στιγμές όμορφες κι αν περάσουν να τις κρατήσεις βαθιά μέσα σου.
Θα σε βοηθήσουν αργότερα στη ζωή σου.
Καλημέρα καλή μου φίλη.

Αρί-μαρί είπε...

Οι αναμνήσεις που κρατάμε βαθιά φυλαγμένες μέσα μας, μας δίνουν γλυκά και νοσταλγικά χαμόγελα...Είναι όμορφο να θυμόμαστε τις αναμνήσεις μας. Θα έρθουν κι άλλες στιγμές που κάποτε θα γίνουν αναμνήσεις καλή μου Candy. Γι'αυτό ζήσε με πάθος...

Desposini Savio είπε...

Αχ μικρούλι μου..!
Θα ζήσεις τόσα πολλά ακόμη...
Θα'ναι ωραία, θα δεις...

candy's τετραδιάκι είπε...

Σας ευχαριστω ολους για τα υπεροχα και αισιοδοξα λογια,
μα πιο πολυ ευχαριστω για τα ονειρεμενα και ταξιδιαρικα κειμενα που γραφεται στα blog σας
:)

Sigmataf είπε...

έι-έι.
Γέλα!
Υπάρχουν ακόμα άσπιλες στιγμές.

candy's τετραδιάκι είπε...

αυτο το ει-ει sigmataf moy θυμισε κατι πολυ αγαπημενο!

καλη σου μερα

:)

teo είπε...

Ίσως εγώ να μην έτρεχα μαζί σου κάτω από την βροχή αλλά θα σε στήριζα σε έναν αγώνα σου να βρείς κάποιον άλλον και να τρέξετε μαζί...
Καλημέρα...

candy's τετραδιάκι είπε...

θα μπορουσαμε ωστοσο να τρεχουμε και οι δυο με διαφορετικους ανθρωπους κατω απ την βροχη:)

ευχαριστω για τα καλα σου λογια!

καλημερα!

Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
candy's τετραδιάκι είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
candy's τετραδιάκι είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
candy's τετραδιάκι είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.