Κυριακή, Φεβρουαρίου 12, 2012

The world turns, the flame burns..





If they say it's not that way
Hold your view
With my love fly above
A light anew
Oh spread your wings
The open sky
Is calling to you china bird
My heart is yearning for you...

21 σχόλια:

Αλητισσα είπε...

Φοβερό κομμάτι!!

iLiAs είπε...

γεια σου candy με τις μουσικες σου! :)

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Υπέροχο τραγούδι!!!

Ασκαρδαμυκτί είπε...

ΠΛάγιε, άσε τα σάπια και δεν την ξαναπατάει το κορίτσι!
Όσες κολακίες και να του πεις, όσα σαχλαμούσια και να του δώσεις, δεν πρόκειται να σου ξανακάτσει...

candy's τετραδιάκι είπε...

χασαμουσια λεγονται!!!

:P

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

θα φέρω κι εγώ ένα ταψί με μπακλαβά... κι ένα γαλακτομπούρεκο... Καζάν Ντιπί να φέρω;;;

candy's τετραδιάκι είπε...

εγω θελω τριγωνα Ελενιδη!!!

;)

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

παλιά μάρκα αυτή...
θα σου φέρω απο τον φούρνο, ξέρεις ποιον...

εκείνον με τα χάλια γλυκά , πίτες και πίτσες...

candy's τετραδιάκι είπε...

μιαααμ!!!

Ασκαρδαμυκτί είπε...

όλο θα και θα είσαι ρε Πλάγιε!

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Είμαι καλός και στις χειραψίες, έχω κλείσει και καμιά πενηνταριά βαφτίσεις...
Λες να καταφέρω τίποτα...;

takis είπε...

Σε λίγο θα μας τρέχουν τα σάλια εδω μέσα...ξεκινώντας απο τις μουσικές μέχρι τα γαλακτομπούρικα και βάλε....

μήπως δεν ξαναπατήσω ?

candy's τετραδιάκι είπε...

αντέχεις??

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Τι εννοεί ο Τάκης με το «και βάλε»;

negentropist είπε...

Kαλησπέρα ..

Ο κόσμος σίγουρα "γυρίζει" !

The world turns

:)

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Το πήρες το «πτυχίο» στο Ντιβάνι, ή σε πήρε ο ύπνος το πρωί;

candy's τετραδιάκι είπε...

εγώ δεν κάνω ψυχανάλυση είπαμε!

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Στο «ντιβάνι» Κάραβελ Χοτέλ εννοούσα...

Αλητισσα είπε...

Λοιπόν Κάντι μια φορά γνώρισα στη δουλειά έναν καθηγητή της ψυχιατρική στο εδώ πανεπιστήμιο.Είχε έρθει στη δουλειά για μια υπόθεση του και ομολογώ ότι αν ερχόταν μια φορά ακόμα θα έπεφτα απ' τον 4ο όροφο!!
Κάθε φορά που έφευγε γύριζε περίπου μετά από 20 λεπτά να μου κάνει μια ακόμα ερώτηση και φτου κι απ' την αρχή.Υπολογίζω ότι με το ρυθμό που περπατούσε κατέβαινε τους 4 οροφους και έφτανε ως την απέναντι πλατεία για να επιστρέψει να με ρωτήσει κάτι ακόμα, τις περισσότερες φορές κάτι που είχαμε ήδη ξαναπεί.Για κανένα δίμηνο ερχόταν τουλάχιστον μια φορά την εβδομάδα αρκετές φορές την ίδια μέρα, να πούμε τα ίδια πράγματα τα οποία στο τέλος τα έγραφα για να αποτρέψω μια ακόμα επιστροφή του. Ελεγα λοιπόν στον προιστάμενο μου που είχε πάθει ένα μικρό νευρικό κλονισμό γιατί μετά από μενα πηγαινε σ΄εκείνον να κάθεται καλό παιδί γιατί έτσι και νευριάσει ο ψυχίατρος θα τον τυλίξει στην άσπρη ποδιά μέχρι να πεις κίμινο!χαχαχαχα!

candy's τετραδιάκι είπε...

Χα χα Αλητακι την θυμαμαι αυτη την ιστορια μου την ειπες ξαναπει!!!

:))))

candy's τετραδιάκι είπε...

Aσκαρ το συνέδριο ήταν στο roof garden!!!!