Χιονιζόμαστε..

+

Αφήγηση..

Tην θυμάμαι απο μικρη..Τα ποδια μονιμα ματωμενα απ'το ποδηλατο.Τα γονατα σημαδεμενα.Ηταν ομορφο αγοροκοριτσο.Κατι πλεξουδες ξανθιες που με δυσκολια προσπαθουσε να κρατησει χτενισμενες.Ματια σπιθες..μεγαλα και καστανα.Καμια θυληκοτιτα κι ομως πολυ ξεχωριστη!Συνηθως τα απογευματα μου μιλαγε για κυμματα που σκαγαν στα βραχια.Το ονειρο της να γινει φωτογραφος..Να φωτογραφιζει "εμενα,εσενα,εκεινους" ελεγε.Το ονειρο μου να την δω να φωτογραφιζει.Ναι ενα τοσο δα μικρο ονειρο ειχα τοτε.Να χορτενει το ματι μου την παρουσια της,να κρατα την φωτογραφικη μηχανη,να φωτογραφιζει "εμενα,εσενα,εκεινους".Τα βραδυα επαιζε με της γατες.Εχωνε να αγοριστικα χερια της στο στομα τους και εκανε πως πονουσε.Η μητερα της την φωναζε αγριμι.Το Σαββατο που λουζοταν στεγνωνε τα μακρια της μαλλια στο ηλιο μπρος στο παραθυρο του δωματιου μου και μυριζε σαπουνι,σαπουνι και πουδρα.Υστερα ερχοταν και με συναντουσε,πηγαιναμε βολτες με τα ποδηλατα και σημαδευαμε τα γονατα μας.Καποτε σκισαμε τα δαχτυλα μας και ενωσαμε το αιμα..Φιλες για παντα λεγαμε και γελουσαμε.Τωρα καπου μεσα βαθεια μπορει να κυλαει λιγο αιμα δικο της,καπου μεσα της λιγο αιμα δικο μου.
Φιλιομασταν που και που.Το στομα της μυριζε σαπουνι "Εφαγες σαπουνι" ελεγα.."ειναι απ τις σαπουναδες" ελεγε..Κι'υστερα γελουσαμε.Ο Γιαννης ηταν το αγορι της.Ο Νικος το δικο μου.Αχωριστοι φιλοι κι εκεινοι.Πηγαιναμε βολτες με τα ποδηλατα,αργοτερα που μεγαλωσαμε με τ'αυτοκινητα!Εγω κι εκεινη συνεχισαμε να ανταλασουμε φιλια,αγκαλιες στα σκοταδια,υποσχεσεις οτι δεν θα χωρισουμε ποτε,ζαχαρωτα και οτι αλλο υπηρχε το μοιραζομασταν.Μονο τα αγορια μας δεν ηξεραν τιποτα.Νιωθαμε οτι αυτο ειναι κατι δικο μας κι οτι ποτε δεν χρειαζεται να το μαθει κανεις,κι οτι η ζωη θα μας βρισκει μαζι παντα για να ανταλασουμε φιλια και ζαχαρωτα...Οταν ξαπλωναμε μαζι ειχαμε την αναγκη να ακουμπουν τα κορμια μας.Η απολυτη ηδονη ηταν το απαλο αγγιγμα και η γευση των φιλιων μας.
Υστερα απο χρονια παντρευτηκαμε αλλα οι Παρασκευες ηταν παντα δικες μας.Ειχαμε νικοιασει ενα σπιτι στο κεντρο..ενα αγαπησιαρικο σπιτι.Δεν γνωριζε φυσικα κανεις τιποτα γιατι μεσα μας ξεραμε οτι θα πληγωναμε πολλους κι'οτι ολοι μα ολοι θα αποκτουσαν ξαφνικα μια εντελως λαθος εικονα.Εκεινη λατρευε να με φωτογραφιζει...ποτε γυμνη και ποτε μισοντυμενη κατω απο φωτα σκοτεινα.Αθωες φωτογραφιες μα και λιγο προστυχες καμια φορα.Μου αρεσε αυτη η εναλλαγη.Εκεινη ηταν για μενα τα παντα:η φιλη μου,η αδερφη μου,η ερωμενη μου.Εγω ημουν για κεινη "το κερασακι στην τουρτα.Τρωγεται η τουρτα χωρις κερασακι γλυκεια μου?Κατι σημαντικο δεν θα της λειπει?"
Ενα βραδυ αργησε λιγο..Δεν ανησυχησα γιατι παντα της αρεσε να κανει εντυπωση,να μην θεωρω τιποτα δεδομενο.Οταν μπηκε φορουσε ενα μαυρο παλτο κι ενα μωβ φουστανι που της ειχα παρει δωρο στη γιορτη της.Ενιωσα την αναγκη να την πιω σαν ενα ποτηρι νερο μετα απο πολλες ωρες διψας.Ηταν δικη μου με καθε τροπο!Ηταν ο μεγαλυτερος ερωτας της ζωης μου,ηταν ο ποθος που δεν θα εσβυνε ποτε.Με ερεθισε η σκεψη να την γδυσω και να την φωτογραφισω εγω εκεινο το βραδυ..καπως βιαια..πολυ προστυχα!Σαν να καταλαβε την σκεψη μου,εβγαλε τη μηχανη απ'την τσαντα της και μου την εδωσε σχεδον προκλητικα.Την εγδυσα ωστοσο αργα γιατι το απαλο κορμακι της δεν σηκωνε την επιθυμια που ειχα εκεινη την στιγμη.Το φλας εσκαγε πανω της κι εκεινη φανταζε σταρ του κινηματογραφου η μαλλον ...Βασιλισσα του Ερωτα.Η δικη μου Βασιλισσα!
Υστερα ξαπλωσαμε και κοιταζομασταν σχεδον ντροπιασμενα.Εγω για τις σκεψεις μου,εκεινη για το ανοιγμα των ποδιων της σε καθε κλικ της μηχανης μου.Την φιλησα στα χειλη.Γυρισα την πλατη και καταλαβα οτι αυτος ο ερωτας ηταν ψευτικος.Εκρυβε ντροπες.
Δεν την ξαναειδα.

This weekend..

Candy is away..

Νο coment..

Μέσα σε 20 λεπτά..(πρίν απο λίγο)+update φρικης!

δείτε εδώ..
http://papachatzis.tumblr.com/post/63589410/policeviolence



(τις φώτο με το χιόνι τις κατέβασα..next time)

Eχω φρικάρει μ'αυτά που άκουσα!

Ευχάριστω τον φίλο για το mail!

Αφιερωμένο...

(Πότε θα με πάς στον Στόκα???Αφού μου το έταξες!!!!Τραγουδάει ακόμα στη γειτονιά μας???)

:)

ce soir..(+update σ'έχω ερωτευτεί)

νοσταλγώ..

Σήμερα..

...ανυπομονώ..

Κάπου εκεί..

..μεταξυ Μαβίλη και Πατήσια..

"πες μου ένα ψέμα ν'αποκοιμηθώ"

Ν.

No coments..χιχιχιχι :)

Το έχουμε ρίξει στην πεζοπορία.. :)

Ρε παιδιά...

Θα αντεχε κανεις απο σας αυτο το ρεζιλικι??

Εμπνευσμένο..

Eleni Dimou-Lakis ...

Αφού..

..με οποια κι αν κοιμάσε πάλι μαζί μου θα ξυπνάς...

Το'χω ρίξει στη φωτογραφια..

H γεννιά του Delivery (πιασάρικος τίτλος για πόστ)!

Σκεφτηκα να βαλω και μια φωτο με πιτσα αλλα θα λετε μετα οτι ολο στο φαι τον εχω τον νου μου και θα εχετε και δικιο.

So...

Σκεφτομαι οτι ολα εδω τα παππουδακια αποθηκευουν φαρμακα σε μεγαλες ποσοτητες λογω της ανασφαλειας των γηριατων,της μοναξιας κα του φοβου οτι θα φυγω ξαφνικα κι θα μινουν χωρις ταμπλετα και καψουλα στο κομοδινο τους και κανω περιεργες σκεψεις για το τι θα λενε για μας οι επομενες γεννιες καθως εμεις εχουμε μαθει ολα να παραγγελνουμε απ το τηλεφωνο και να μην αποθηκευουμε τιποτα καθως ολα ερχονται σε πολυ λιγο χρονο!Τα ψυγεια των εργενηδων ειναι αδεια,δεν νιωθουν στερημενοι σεξουαλικα καθως με ενα τηλ το κοριτσι βρισκεται στο σπιτι,δεν αυνανιζονται μονοι καθως μπορει να υπαρξει ακουστικη επαφη κι αυτο επιτινει τον οργασμο,δεν ανησυχουν μην αργισουν καθως τηλεφωνουν σε ταξι.
Οι νεες γεννιες θα εχουν μαγικα κουμπια.Με φαγητο,με ποτο,με γυναικες,με αντρες,με ψωνια και πιθανοτατα με βρεφη και ισως να καταριουνται την ωρα και την στιγμη αυτης της αμμεσοτητας.
Θα λενε για παραδειγμα οτι οι προγονοι τους χρησιμοποιουσαν τηλεφωνο για τις επιθυμιες τους κι αυτο θα ειχε μια καποια γλυκια προσμονη.Οπως λεμε κι εμεις για τα γραμματα του ταχυδρομιου και για τους συντροφους που εκαναν μηνες να βρεθουνε.Η πρωτη νυχτα του γαμου και το πρωτο φευγιο απ το σπιτι.
Οι νεες γεννιες πιθανοτατα δεν θα εχουν συναισθημα προσμονης αφου τινει να εξαφανιστει απο τωρα με τα ηλεκτρονικα φιλια και τα πικαντικα sms.Οι νεες γεννιες δεν θα αποθηκεουν φαρμακα αφου θα μπορουν να τα φτιανει ο οικιακος φαρμακοποιος σε συνεργασια βεβαια με τον οικιακο χημικο!
Στερηση δεν θα υπαρχει.Ο καθενας θα μπορει να φτιαχνει οτι θελει μονος του.Θα μπορει να εχει μεχρι και μηχανη του σεξ η οποια θα ειναι μια πραγματικη μηχανη η οποια θα ξεπετασει ανθρωπινα οντα εντελως φυσιολογικα και ετοιμα για καθε ειδους ηδονη.
Τα ημερομηνια δεν θα υπαρχουν καθως οι εποχες θα φτιαχνοται συμφωνα με το γουστο του καθενος.Για παραδειγμα εδω μπορει να ειναι χειμωνας και στο διπλανο σπιτι να κανουν μπανιο και να λιαζονται στον ηλιο... Ενα ειναι το σιγουρο : ΟΙ ΝΕΕΣ ΓΕΝΝΙΕΣ ΔΕΝ ΘΑ ΠΡΙΖΟΥΝ ΤΟΝ ΓΙΑΤΡΟ ΝΑ ΤΟΥΣ ΓΡΑΦΕΙ ΜΙΑ ΣΑΚΟΥΛΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΘΗΚΗ!


Ε ρε τι εχω παθει εδω στην εξοχη...

Παντως αν γινει πολεμος ξερω σε πια σπιτια θα μπουκαρουμε για φαρμακευτικες βοηθειες...ΜΕΙΝΕΤΕ ΗΣΥΧΟΙ!

Θα χειμωνιάσει τώρα εδώ..

Kαι συνεχώς θα βρέχει...:(

Μου λειπεις..

Το ξεβαμμενο τζην που δεν αποχωριζεσαι,οι βολτες στο κεντρο Σαββατο πρωι,το μαγαζακι με τους ωραιους βιολογικους χυμους στη Σταδιου,το Blu fox στην Ασκληπιου και τα περιεργα φορεματα των Moοd,η Μαρια η Ασχημη που ειχαμε ψιλοκολλησει και καναμε πως δεν βλεπαμε,τα ιατρικα συνεδρια που ερχοσουν στα διαλειμματα για καφε,οι διαιτες που χαλουσαν Παρασκευη βραδυ που βγαιναμε με φιλους,τα φρουτα που μονο μαζι σου ετρωγα,το Μ&G στη Μαβιλη,το μικρο σου σπιτι που τοσο αγαπησα μα τοσο λιγο εζησα,οι δουλειες σου που κρεμονται σε διαφορα σημεια της πολης,ο Λυκαβητος που τοσο μας αρεσε να αλλαζουμε δρομο και να περναμε απο κει γυρνωντας σπιτι,τα θερινα cinema,το Ηλεκτρα και ο γραφικος γερακος στην εκδοση εισητηριων,το χιονι που μας ειχε αποκλισει στο σπιτι,τα λευκα κρασια του Σαββατοβραδου,το αυθορμητο μπλουζ περσι το καλοκαιρι,ο Χατζηδακης που σου αρεσει,τα ποιηματα του Εμπειρικου,οι βολτες στο Λιμανι μετα απ' το Περαμα,τα σαπουνακια με αρωμα λεβαντα και τα Body Shop που παραλιγο να με χασεις,οι εξορμησεις στην Ερμου τα Χριστουγεννα και το τεραστιο δωρο του Λεωνιδα,το Joop κασκολ και το μπιλιετακι του Φαιδωνα που ειναι ακομα πανω στο ξυλινο μπαουλακι,οι εξορμησεις μας στο χωριο τα Σαββατοκυριακα,το παρτυ μας στην Β. Αλεξανδρου,τα μελομακαρονα της Ριτας στο συνθετο απεναντι απ'τον καναπε,ο Παππους που λατρευω,το νυσταγμενο σου μουτρακι τα απογευματα μετα την δουλεια,ο ντεκαφεινε καφες που δεν λειπει ποτε απ το ντουλαπι,η μοναδικη μυρωδια του κορμιου σου,το αμαξακι που οδηγω καμια φορα με κομμενη την ανασα,το "μωρο" μας που βρισκεται παντα στη θεση του συνοδηγου μαζι με ενα κιτρινο βιβλιο του Διαμαντη,το μπλε σακβουαγιαζ που χωραγε και των δυο τα ρουχα,το "τι πηρες παλι?δυο μερες θα μεινουμε" οταν φευγαμε απ το σπιτι,το "midnight summer dream" και το "what do you want from me"? οταν ταξιδευμαμε,το summer wine του περσινου ανεμελου καλοκαιριου,oι πολυχρομες τσαντες της Σουτσου και η "πασαρελα" των καινουριων ρουχων,η Βουλιαγμενη και τα παιχνιδια στην θαλασσα,τα κοτσιδακια στα μαλλια και τα πολυχρωμα ρουχα του χειμωνα,τα καπελα σου που τοσο αγαπας...

Ολα μου λειπουν.

Καμιά φορά..

Σκέφτομαι να παρατήσω την ιατρική..και να γίνω γκαρσόνα...!

Ναι!

Γλυκό μου..

...το ξέρω! ;)

Aποδημητικο πουλι.

Το λαχανι χρωμα που ξαφνιαζει οπως ξαφνιαζεις..
Που τιθαζευει οπως τιθασευεις..
Μικρο εισαι μακρια και εκει θα μινεις
Μικρο ειμαι μακρια κι εκει θα μεινω
Δεν εχει γυρισμο τουτη την φορα.Μονο αποδημητικο πουλι στα μεσα του χειμωνα.Ξεχάστηκα για φέτος.
Συνηθεια μικρο μου συνηθεια
Εσυ παλευεις με τα χρωματα εγω παλευω με μενα
Με σακατευω με νεκρωνω με χανω αλλα με ξαναβρισκω
Ταραχτηκες παλι μικρο μου πουλι φευγατο πουλι
Παντα φευγατο ησουν μονο φωλιαζες οταν χειμωνιαζε.Σπουργιτι του ανεμου που μπλεχτηκες με μενα την χελιδονα.

Το μωρό μου αρώστησε..

Κι εγώ είμαι μακριάααααααααααααααααααααααααααα!!!

Κοιταξτε θλιμένη φατσούλα..:(

Κλάααααααααααψ!!!

'Εντεκα Σεπτέμβρη..

"Είμαι πίσω απο ένα ξύλινο παραθύρο,παραδομένο στην παλιά ζωή της πόλης..αώνια αφιερωμένο στην φυσική της φθορά.Κεράιες και ηλιακοί θερμοσίφονες της απέναντι ταρατσας γίναν ενα με την τον σκεψη μου.Κεραιες και κιτρινος τοιχος.Κεραιες και βασιλικος που ξεπροβαλει μεσα απ τις μισοκλειστες γριλιες.Καπου εκει υπαρχεις κι εσυ.Οχι ποτε δεν σε ξεχασα,ποτε δεν σε εβγαλα απ το μυαλο μου,ποτε δεν κοιταξα το φεγγαρι της πολης - εστω αυτο το αρωστημενο φεγγαρι- χωρις να σκεφτω οτι μπορει να το βλεπεις κι εσυ!
Εσυ δεν το βλεπεις.Επαψες πια να κοιτας αρωστημενα φεγγαρια,επαψες να γυρνας σε μυστηρια σοκακια,επαψες να σκαβεις αναμνησεις,επαψες να μεθας σε υπογεια μπαρακια,επαψες να σκεφτεσαι εμενα που αγαπησες τοσο ενα.."αρωστημενο" φεγγαρι ης ζωης σου.
Κι εγω σ'αγαπησα αλλα δεν ξερω σιγουρα αν σ'αγαπαω ακομα.Δεν ξερω καθε φορα που κοιτω εξω απ το παραθυρο ειναι για να σε δω η για να μη σε δω!
Δεν ξερω.Ξερω ομως οτι νοσταλγω..
Νοσταλγω εσενα στο παγκακι με το παγωτο σοκολατα να τρεχει απ τα χειλη σου.Το λιπ γλος σου που συνεχως εβαζες και ξαναβαζες κι ας ηξερες οτι θα ξαναβαλεις.Τα τσιπς στο cinema που δεν αποχωριζοσουν,τις αφησες με τον Αλεν Ντελον που δεν ελεγες να βγαλεις απ' τον τοιχο σου με την δικαιολογια οτι θ'αφησει σημαδι απ' τους καπνους των τσιγαρων σου.
Εφυγες και μ'εγκατελειψες και αφησες πισω ενα τασακι σε σχημα μαργαριτας στο σημειο που μου αρεσε να καπνιζω.Εφυγες και ξαναρθες για να παρεις κατι παλιες κασετες δωρο των πρωην εραστων σου ετσι για να με πικαρεις.
Εκανες πως δακρυσες μα ξερω την μαεστρια σου στο κλαμμα!
Σε σκεφτομαι..σε σκεφτομαι τοσο που εχεις γινει ενα με την ζωη μου.Σε σκεφτομαι τοσο που δεν σάγαπω πια.
Σε σκεφτομαι τοσο που εκανα πως δεν σε ειδα οταν περασες χθες κρυφα εξω απ' το παραθυρο.
Δεν σ'αγαπω..
Κι ας ειναι εντεκα Σεπτεμβρη"

Φέτος απ' την Κύμη..

Εκτός όλων των άλλων...μου λείπει και το παραδοσιακό στιφάδο του Δεκαπεντάυγουστου! :)

Φυσικα δεν θα το χάσω..θα μου κρατήσει ο καλός μου στην κατάψυξη! :)

Xρόνια πολλά σε όλους!

Μάκιαααα :))

Mεθάω..

Σε ηλιους που ανατελλω και δυω..!

Η καθημερινή δύση του ηλίου,ετσι ακριβώς όπως φαίνετε απ' το ιατρείο μου!

Σχεδόν δραματική,σχεδόν μοναχική.

Πάντα νοσταλγική.

Στον αγαπημένο μου..

...που στο νησάκι μας πάθαμε μια οξεία "κοτερίαση"!! :)))

Μακιααα :)

Έτσι σε θέλω...!

Μάκιαααα!! :))

Eεεεειιιιι εχουμε παααααρτυ εδωωωωω!!!

Μη ψαρωνετε!

Παρτυ μες τα ελατα γινετε?Δεν γινετε!

Εκτος αν ειναι ρεφενε!

Τοτε ολοι οι καλοι χωρατε...

Εκτος απο μενα...!Προτιμω το μπετον αυτη την περιοδο!

Επισης γουσταρω τρελα τον καυσωνα και χωρις κλιματιστικο!

Σε ερωτησεις του στυλ "ειχες και στου χουριο σ ερκουντισιουν ?" δεν απαντω!

Καλο καλοκαιρι.

Να'μαι!! :)

Σιγά που θα που θα με χάνατε! :))
Είμαι σε ένα νετ καφέ σε μια πολύ πολύ κρύα πόλη της Ελλάδας..
Δίπλα μου παίζουν παιχνίδια κι εγώ φοράω μπουφάν που στην Αθήνα δεν χρειάστηκε να φορέσω ούτε κάν τον χειμώνα!
Ήρθε πια η ώρα να φορέσω την άσπρη μου μπλούζα που τόσο καιρο περίμενα και να ξεκινήσω πια την επαγγελματική μου σταδιοδρομία!
Όλα μου φαίνοντε καινούρια καθώς προσπαθώ δειλά να ανοίξω τα φτερά μου!
Μαύρη τρύπα σε όλο τούτο ο Καλός μου που είναι χιλιόμετρα μακριά και στέκεται τόσο δίπλα μου όσο δεν στάθηκε ποτέ κανεις!Με παροτρύνει και με πορώνει ακόμα πιο πολυ οσον αφορα το επαγγελμά μου!Λέει συχνά οτι θα τα καταφέρω!Μου λείπει πολυ και σύντομα θα τον συναντήσω! :) (Γιούπιιιιιιιιιιιι)!!!!!

Μου λείψατε όμως και εσέις όπως και η καθημερινή μας ψυχογραφία στον κόσμο του μπλόγκερ!
Σύντομα θα έχω σύνδεση και τότε θα τα λέμε πάλι συχνά!

Μέχρι τότε να είστε καλα και να περνάτε όσο πιο όμορφα μπορείτε!

Α! Και για τους ποδοσφαιρόφιλους :H Αναγέννηση Παλαιοκατούνας μπήκε Δ' Εθνικη χαχαχαχαχα :)))

Μμμμμμακιααααααααα:*****

Kαλό Πάσχα και Καλή Ανάσταση σε σάς και στις οικογένειες σας!

:)

Επίπλαστα.."αδέξια" ερωμένη..!

"Για έναν αληθινό οργασμό χρειάζομαι τα ψέματά σου.Πες μου οτι είμαι μοναδικη,οτι δεν ξαναρθε καμια εδω στο καινουριο σου γραφειο,πες οτι σημερα ειμαι πιο ομορφη απο ποτε..πες οτι θες αρκει να ειναι ψεμα.Πες οτι μυριζω γιασεμι κι οχι λεβαντα.Πες οτι τα μπουτια μου ειναι σφυχτα,πες οτι το στηθος μου δεν ειναι πεσμενο,πες οτι τα μαλλια μου μου πανε καλυτερα ετσι.Πες και δειξε το τρεμουλο τον χεριων σου.Δειξε την διαστολη της κορης των ματιων σου.Πες οτι σου ελειψα.Πες οτι μ'αγαπας.Στιγμη δεν θα σου πω "λες ψεματα"!Δεν με νοιαζει...

Πες οτι κοιμηθηκες νωρις.Πες οτι περιμενες ενα μυνημα μου.Πες οτι ζηλευεις την θηλια στο καλσον μου.Πες "που ησουν χθες βραδυ?".Πες "σε εχω αναγκη".Πες οτι σαρεσουν τα δαχτυλα μου.Πες οτι δεν εκανες ερωτα ξανα ετσι.Πες οτι δεν ενιωσες ποτε ξανα "ετσι".Πες κι εγω θα κανω οτι πιστευω.Δικο μου παιχνιδι ειναι.Εγω το διαλεγω.Εγω σε αναγκαζω.Παιξε με.Παιξε με ψεμα"

Γεωργία Κ.

Είναι κάποια βράδυα..

Που θυμάμαι τα εφηβικά μου χρόνια..

"Βάλε φωτιά σ'οτι σε καίει

σ'οτι σου τρώει την ψυχή

έξω οι δρόμοι αναπνέουν

διψασμένοι ανοιχτοί

είναι η αγάπη ένα ταξίδι

απο γιορτή σε γιορτή

ζήσε μαζί μου στο αέρα

στη φωτια στη βροχή.."

Ο Τάκης...(3)

...Τρέμοντας οτι θα μέινω μόνος μέχρι τα γεράματα κατηφόρισα ένα ανοιξιάτικο βράδυ προς το μέρος που την συνάντησα πρώτη φορά.Θα φαντάζεστε βέβαια οτι η νοσταλγία με έσπρωξε σε κέινη την ερημωμένη γειτονιά..γελιέστε όμως!Μάλιστα μπορώ να σας το αποδείξω με χίλιους τρόπους,μπορώ ακόμα να σας προκαλέσω να έρθετε να με δείτε απο κοντά,να σας δώσω την οδό που την συνάντησα,να δείτε οτι ούτε ένα τόσο μικρό δάκρυ δεν βγήκε απ τα μάτια μου!Αντίθετα θα ξαφνιαστήτε με την γαλήνη του προσώπου μου,με τίς "μαλακές" ρυτίδες μου,με την χαρούμενη μουσική που θα ακούσετε στο ραδιόφωνο.
Εκείνη αντίθετα δεν τρέμει την μοναξιά των γηρατιών."Μα είναι τόσο νέα" θα μου πείτε..και θα σας απαντήσω αγαπητοί μου οτι αυτο δεν έχει καμία μα καμία σημασία!Η εξήγηση είναι άλλη:Για να φοβάσαι την μοναξια πρέπει να την νιώσεις!Και τώρα φυσικά οι μισοί απο σας θα σκεφτήτε "Έχει δίκιο" και οι άλλοι μισοί "Μα αν την νιώσεις την μοναξια στο πετσι σου δεν σε φοβίζει πια".
Σε εσάς του δεύτερους θέλω να σταθώ!
Είναι αλήθεια οτι δεν σας φοβίζει πιά.Και ξερεται γιατί?Γιατί οτι πιο αθώο και αγνό είχατε το πήρε μακριά της!Σας έκανε καχύποπτους,σας έκανε πιο μόνους απ ότι υπολογίσατε και σας καταδίκασε ισόβια να την κατατάσετε καθημερινά στο λεξιλόγιό σας.
Σας βολεύει αυτό?Δεν βαρεθήκατε να το λέτε? Δέν νιώθετε τύψεις που παρασέρνετε και άλλους σε τούτη την καταστροφή?Κι ύστερα λέτε οτι δεν σας φοβίζει..και μάλιστα το λέτε τόσο πιστικά που κάνετε μεγαλύτερο κακό σ'αυτους που μόλις πήραν μια μικρή απογοήτευση!
Εγώ φοβάμαι.Φοβάμαι πολύ.Πάντα την φοβόμουν γιατί αρκετές φορές την ένιωσα...και σας διαβεβαιώνω οτι κάθε φορά ήταν σαν την πρώτη!
Κι ας λένε οτι δεν την φοβούνται,κι ας μη "μαλακώνουν"οι ρυτίδες τους...μην πιστεύεται στις κάλπικες δηλώσεις κανενός!...

Εκείνη..σε κείνο το μοναδίκο ραντεβού μου είπε "Φοβάμαι την μοναξιά..δεν την ένιωσα ποτέ".
Και με κοιτούσε με κείνα τα μεγάλα μάτια της που κρύβαν λίγο φόβο.

Να μη τη νιώσεις ποτέ κορίτσι μου...

Tάκης.

Έxω μια διαστροφή..

..με τον Ville Valo..και με το Summer wine που το αφιερώνω στον αγαπημένο μου
για άλλη μια φορά :)



Μα δεν είναι κούκλος??Ο Ville Valo εννοώ!Ο αγαπημένος μου δεν θέλει κανένα ερώτημα!
Είναι ο καλύτερος :**

Μάκιααα!!! :)

Η "ανθρώπινη" κατάντια!

Pledge to go fur-free at PETA.org



Τα ζώα γδέρντονται ζωντανά για γούνες!
Οι σκηνές είναι πολύ σκληρές!

:(

Σκέφτηκα το μεταπτυχιακό μου..!

Το τζατζίκι ως εθνικό φετίχ και επίδρασή του στην σεξουαλική υγεία των

ελλήνων....!

Σιγά μην έβαζα αποκριάτικο πόστ! ;)

Το αγαπημένο μου και το αφιερώνω σε όλους!

Σε ένα πολύ αγαπημένο μου πρόσωπο το αφιερώνω δυο φορές..τρείς φορες..ίσως και όλες τις φορές! :****

Καλή ακρόαση :*

Cheesecake διαιτητικοτατον!

Αυτο της φώτο είναι το παχυντικο μη το κοιτατε καθόλου!

Υλικα :

-1 κιλο γιαουρτι στραγγυστο

-1 κουτι γαλα ζαχαρουχο

-Λιγα μπιστοτα digestive

-Λιγο χυμο λεμονιου

Εκτελεση:

Aνακατεβουμε σε ενα μπολ το γιαουρτι,το γαλα και τον χυμο λεμονου (οχι με τα χερια,ευκαιρια να γλυψετε ψαχνετε???).Περνετε 6 μικρα μπολακια και τρυβετε μεσα απο ενα μπισκοτο,ριχνετε απο πανω το μειγμα και στο τελος προσθετε ξανα τριμμενο μπισκοτο.Τοποθετειτε στο ψυγειο και σερβιρετε μετα απο τρεις ωρες!

Θερμιδες ανα μεριδα :170 (δεν ειναι κι ασχημα)

Καλη ορεξη :***

;)

Μπλογκάρω..!

Mπλογκάρω=Γράφω τις απόψεις μου-κρατάω ημερολόγιο-βαριέμαι αφόρητα.

Μπλογκάρω όλη μέρα=Ολα τα παραπάνω+δεν έχω γκόμενα/ο

Μπλογκάρω μόνο πρωινές ώρες=Είμαι δημόσιος υπάλληλος

Μπλογκάρω μόνο απογευματινές ώρες=Είμαι νέος δημόσιος υπάλληλος και δεν μ’αφήνουν να μπλογκάρω

Μπλογκάρω μετά τα μεσάνυχτα=Έβαλα τον γκόμενο/α για ύπνο και η σχέση μου περνάει κρίση.

Μπλογκάρω όταν πάω διακοπές=Είμαι αξιολύπητος/η

Μπλογκάρω και δεν το παραδέχομαι=Είμαι δημοσιογράφος

Μπλογκάρω και το λέω παντού=Είμαι ψωνάρα

Μπλογκάρω με nick καρτουν (βλεπε Candy’s τετραδιάκι) =Δεν παραδέχομαι οτι πατάω τα 30

Μπλογκάρω με nck το ονομά μου =Δεν έχω φαντασια :PP (Τακουλίνο,Βασιλάκη και Γιώργο εξαιριστε) χεχεχε :))