Υπάρχει παντού το όνομα μου!! :) (Ζήλεια) !

O Zaphod και ο
Βλαμμένος μετά απο πολύ συζήτηση σ'ενα καταγώγι της Πανόρμου με έπεισαν τελίκα να αποκαλύψω που θα ήθελα να δω το ονομά μου..!Φυσικα οι φώτο που ακολουθούν ειναι αληθινές και ήδη κάνω καριέρα σε πολλούς τομείς!Στον Zaphod και στον Βλαμμένο αποκάλυψα κι άλλα πράγματα που δυστηχώς δεν μπορώ να αποκαλύψω τώρα γιατι το μπλογκ μου ειναι παγκοσμίως γνωστό και δεν θά θελα να κομπλάρω την διεθνή μπογκόσφαιρα καθώς και τον πλατητάρχη! (Ποιον Μπουγά ρε???) Λοιπόν ξεκινάω...



























Τούτος ο τελευταίος μου ξεφυγε....!! Αλεεεεεξ δεν θα σε πετυχω????!!!!

Καλο σ/κ παιδάκια!!!

:))))

To κρυφό τετράδιο της Candy (5)

Tα ροδοπεταλα ηταν απο ωρα πεταμενα στο βρωμικο πατωμα,εδειναν μια γοητεια ασυνηθιστης βρωμας και ομορφιας.Ποτε δεν πιστεψε οτι η ομορφια εχει να κανει με την καθαριοτητα..."η ομορφια ειμαι βρωμια"..
Ξεκινησε για την δουλεια της λιγο κακοκεφη,καπως αμιλητη.Το ραδιοφωνο επαιζε χαμηλα απο το προηγουμενο βραδυ τον αγαπημενο της σταθμο Αριστερα στα fm.Δεν μπηκε στον κοπο να κλεισει το ραδιοφωνο δεν το συνηθιζε ποτε..
Σιγουρα ειχε κανει μπανιο και ειχε βαλει λοσιον σωματος με αρωμα τριανταφυλλο,ειχε εμμονη με το τριανταφυλλο..οχι την εμμονη που εχει ολος ο κοσμος.Εκεινη τα λατρευε,χανοταν το βλεμμα της,ρουφουσε την μυρωδια τους με τροπο μοναδικο!
Εκλεισε την πορτα του διαμερισματος και κατεβηκε με τις σκαλες,λιγο χοροπηδηχτα παρα την κακοφεφια της..
Βγηκε στον κεντρικο δρομο και ξεκινησε αργα σαν να μη βιαζοταν κι ας ειχε αργησει ηδη..Εβγαλε απ την τσεπη της το κινητο και εστειλε διστακτικα ενα μυνημα με παραληπτη εναν τυπο που κοιμοταν στο κρεβατι της. "Εφυγα νωρις και δεν ηθελα να σε ξυπνησω..παω στη δουλεια,καλημερα".
Απαντηση "Δεν κοιμομουν σε κρυφοκοιτουσα που ντυνοσουν..που ειπες οτι πας?".
Απαντηση "Στη δουλεια..Οταν φυγεις τραβα την πορτα καλα για να κλεισει"
Απαντηση "Το σπιτι θα το αφησουμε ετσι χαλια?"
Απαντηση "Ναι..ετσι χαλια"

Σκεφτοταν ποσο χαλια θα μπορουσε να φαινετε ενα σπιτι γεματο ροδοπεταλα πανω σε ενα σκονισμενο πατωμα,πανω στο λευκο χαλακι της κουζινας,πανω στο ραδιοφωνο που ακομα παιζει αριστερα στα fm..
Αυτο το πρωινο ειχε μια μυρωδια τριανταφυλλου που κουβαλουσε πανω στην αφυδατωμενη επιδερμιδα της που τωρα ζωντανεψε χαρη στη λοσιον.
Αρχισε να βρεχει..
Ορεξη καμια για δουλεια.Ανοιξε παλι το κινητο της και πληκτρολογησε ενα αριθμο..
"Δεν θα ρθω,ετυχε κατι σοβαρο".
Δεν πηγε.Γυρισε πισω στα ροδοπεταλα της..
Εκεινος ειχε φυγει και ειχε τραβηξει την πορτα.
Ξεκλειδωτη πορτα.
Εβγαλε τα ρουχα της και τα αφησε στο πατωμα.
Ξαπλωσε εκει και εγινε ενα με τις σκονες - ενα με τα ροδοπεταλα-.
Εμεινε εκει μεχρι το απογευμα,δεν σηκωσε κανενα τηλεφωνο κι ουτε απαντησε σε μυνημα.

Οταν μετα απο μερες την επισκεφτηκα μου ειπε οτι πηρε συνταξη εδω και χρονια.
Μου προσφερε ελληνικο καφε και γλυκο τριανταφυλλο.Η λοσιον ηταν στο πασο της κουζινας και το ραδιοφωνο επαιζε αριστερα στα fm..
Η πορτα ηταν παντα ξεκλειδωτη.

Χαχαχα!! :)

Kαλή εβδομάδα :))

(ευχαριστώ πολύ τους φίλους με τα διασκεδαστικά mail του Αρκά)

Το ρόζ spleeping bang..

(ακολουθεί σουρεαλιστικός διάλογος βγαλμένος "προσεκτικά" απ το μυαλό μου..)

-Είναι το πιο ωραίο spleeping bang που έχω δει!
-Σου είχα πει οτι θέλω ρόζ..!
-Ναι αλλά εκεί που θα είμαστε θα λερωθεί..
-Ας λερωθεί..τι μας νοιάζει?
-Σωστά..!Αλλά αλήθεια τι είναι αυτο που μας "νοιάζει"?
-Η διαδρομή.
-Ναι αλλά..εδώ μιλάμε για πολλές "διαδρομές"..
-Τότε μας νοιάζουν ολες οι διαδρομές..!
-"Ταξίδεψες" καθόλου μεχρι να με δείς?
-"Ταξιδεύω" και τώρα που σε βλέπω!!
-Ελα σταμάτα ..είσαι υπερβολική!
-Ωωωω!Ασε με..εμένα μ'αρέσουν οι υπερβολές μου..!
-Δεν είναι καλό να υπερβάλεις..
-Γιατί το λές?
-Εεεε..έτσι το πα!Ασε με να παραληρώ..
-Κρυώνω..
-Δεν έδεσες καλά το κασκόλ σου..δεν φοράς σκουφάκι!Να..έτσι κοίτα,ο κόμπος πρέπει να αγκαλιάζει τον λαιμό σου.Άσε με να το κάνω εγώ..
-Έτσι κοντά μου που ήρθες θέλω να σε φιλήσω..
-Έτσι κοντά σου που ήρθα σε νιώθω δικιά μου..Μυρίζεις γιασεμί.
-Ο "αέρας" μας μυρίζει γιασεμί..Καμιά φορα νομίζω οτι μυρίζω ότι θέλω..Απλά κλέινω τα μάτια και "μυριζω"..Σε έχω μυρίσει πολλές φορές..Έχω απομονόσει τις μυρωδίες μου σε ένα κομμάτι μαξιλάρι.
-Θελω να απομονοσεις μια μυρωδια σου πάνω μου..Διάλεξε ένα δικό σου σημείο.Δέιξε μου πιο είναι και υπόσχομαι θα σε "μυρίζω" κάθε μέρα,θα σε "χαιδεύω" κάθε μέρα ακόμα κι όταν θα'σαι μακριά...Κρυώνεις ακόμα?
-Όχι..είμαι ζεστά ξαπλωμένη στο κορμί σου.. αναπνέω τον αέρα του προσώπου σου..

(έχω να βγάλω κι αλλες "προσεκτικές" σκέψεις απ το μυαλό μου..)

Ναι..

Θα σηκώθω πάλι..χάρη σε σένα..!

Θα πίω και την τελευταία σταγόνα της ανέμελης ζωής μας.

Θα χορέψω δειλά δίπλα στο παλιό γραμμοφωνο-αντίκα του παππού σου.

Κρατησέ με σφυχτά μέχρι το τέλος..

Αφού ο χορός χωρίς εσένα δεν έχει μελωδία.

Ατιτλο.

Ναι το ξερω πως μ'αγαπας.Το εβλεπα καθε τοσο που σε κοιταζα στα ματια-κι ας απορουσες.Απορουσες παντα για το βλεμμα μου-δεν ρωτησα ποτε γιατι.
Υστερα ανασφαλεια και δακρυα.Δικη μου η ανασφαλεια δικα μου και τα δακρυα-αν σε εβλεπα να κλαις θα πεθαινα-δεν μπορω να κρυσταλωνουνε τα ματια σου.Κρυσταλωνουν τα δικα μου και για τους δυο.Υστερα καφες,φαγητο,μουσικη του γουστου μας,ηλιος και ξαφνικη βροχη.Σ'αρεσει η ξαφνικη βροχη κι ας γινεσαι μουσκεμα μεχρι το γονατο,σ'αρεσει να περπατας με μια ομπρελα.Ναι κι εγω κατω απ την ατομικη ομπρελα να ανησυχω που τα μανικια σου μουσκεξαν-να ανησυχω για σενα που σ'αρεσει να περπατας μες τη βροχη,να ανησυχω για μενα-για τον πατερα μου που περασε η ωρα και πρεπει να γυρισω να του μαγειρεψω.
Ναι δεν μ'αρεσει να ζω με τον πατερα στο ιδιο σπιτι.Ξεσυνηθισα μη με κατηγορεις.Δεν με κατηγορεις ποτε-το ξερω.Ψαχνεις παντα λογους να με δικαιολογησεις ακομα και τοτε που οδηγησα το αυτοκινητο σου και τραβηξα με δυναμη το χειροφρενο οταν μου ειπες "Νικουλα κανεις λαθη που δεν δικαιολογουνται".Ναι και τοτε με δικαιολογησες.
Σε προστατευω-οχι γιατι το εχεις αναγκη.Δεν μασας εσυ απ'αυτα.Σε προστατευω με δικη μου πρωτοβουλια.Δεν δειχνεις ποτε ευαλωτος.
Εγω ναι δειχνω ευαλωτη.Πιος ξερει αν ειμαι-εσυ σαν σοφοτερος ξερεις πολλα.
Δεν σε ξαναρωταω ποτε τι σκεφτεσαι.Αδιακριτη ερωτηση.Εσυ ρωτα με οτι θες-ναι εγω πεθαινω να με ρωτας τι σκεφτομαι.
Απαντω παντα οταν με ρωτας.Δεν ρωτας.Δειχνεις σιωπηλος-δεν εισαι σιωπηλος.
Εγω δειχνω σιωπηλη οταν δεν πρεπει.
Ναι εσυ με εμαθες να δειχνω σιωπηλη οταν πρεπει-σε σκεφτομαι και μενω σιωπηλη ναι να ξερες τι ωραια ειναι οταν σιωπεις,οταν δεν απαντας,οταν αδιαφορεις.
Ναι δικη σου εφευρεση ειναι η δικη μου σιωπη εκει που πρεπει.
Ναι το καταφερες.
Καταφερες κι αλλα.
Οι μποτες μου σταζουν,το παντελονι μου σταζει.Ναι εγω ξεχυλιζω απο αγαπη και ζεστασια.
Οχι απο μοναξια.Δεν νιωθω μοναξια.Πριν δυο ωρες μοιραστηκαμε την ιδια ομπρελα-ναι γιναμε μουσκεμα μεχρι το γονατο.Σ'αρεσει εσενα.
Ανασφαλεια τωρα οχι.Μονο βρεγμενο σακακι.Υπαρχουν θεμελια ειπες ναι και μια αλλη λεξη που δεν θυμαμαι.
Περπατας τωρα ναι.Σταματησε η βροχη.Η ομπρελα ξεχαστηκε καπου.
Ναι εγω γυρισα σπιτι-μαγειρεψα στον πατερα.Ο πατερας δεν ειναι εδω.Ναι θα γυρισει.
Αναψα ενα τσιγαρο.
Περιμενω να σε δω.Ναι θα φορεσω παλι το παντελονι που ειναι βρεγμενο μεχρι τα γονατα.

Ναι αρχισε να αρεσει και σε μενα.

Tα απογευματινά σου ροδοπέταλά..

Αφουγκράσου τα βήματα μου,πίσω απ τη σιδερένια πόρτα της ψυχής σου..
Ζήσε για λίγο μόνο πίσω της καθώς θα περιμένεις να με δεις.
Ελα εκεί,εκεί που σου ταξα - βάλε το κλείδι μέσα στη γλάστρα της καρδιάς σου-.
Μη φορέσεις κοσμήματα πολλά,ασε στους ώμους τα μαλλιά σου και κρατήσου εκεί που σου όρισε η ζωή να κρατηθείς.Πάνω μου.Μέσα μου.Κρατήσου "μέσα μου".
Θρέψου απ' το αίμα μου,πίες τις πηγές που αναβλύζουν την ψυχή μου.
Ω! Ιαματικό νερό της θλίψης μου φροντίδα!
Δές πως μεγάλωσα,δές ποσο ομόρφηνα που ήπιες τη ζωή μου...
Στέκω εκει μονάχος κι όμορφος έτσι όπως με έχεις φτιάξει.
Στέκω και περιμένω να με πιέις για να ομορφήνω κι αλλο.

Υπάρχουν κάτι στιγμές..

Παραφορτωμένες με αισθήματα..
Και θες μια μικρή στιγμή να "δροσιστείς"..

Aλλαγή!

Σκέφτηκα να αλλάξω το teplate του μπλόγκ!
Ταιριάζει καλύτερα στη Candy και στο τετραδιάκι της..

Καλή εβδομάδα :)

Η γκοθού..

Δεν μπορεί να μη θυμάσαι.
Ενας πύργος - ο πύργος σου- σε κρατάει ζωντανή.
Σου θυμίζει οσα φαντάστηκες κάτι βραδυές σαν και τούτη.
Ω! Κορίτσι γλυκό τον βραδυνών ψιθύρων..μη ξυπνάς.
Κοιμήσου και ονειρέψου συναντήσεις που δεν θα γίνουν ποτέ μα..
με περίσσια χάρη περιμένεις.
Αχ να μπορούσα μια ολάκερη συνάντηση να γίνω,ενας μικρός θεος!
Ενα αεράκι που το δάκρυ σου θα πάρει μακριά,να το κολλήσει σ'ενα κύμμα του γιαλού σου!
Κοιμήσου μικρό κουκούλι μια ανύπαρκτης ζωής..
Ζήσε στη λήθη της απέραντης νύχτας.
Γύρε σιμά μου και συναντησέ με!
Πιες τους καρπούς του διψασμένου δέντρου μου..ρούφα ζωή απ' τη ζωή μου!

Κι ας με ποτίζεις μοναξιά μέσα απ' τα όνειρά σου.

Η συνάντηση..

..θα συναντηθουμε σ'ενα υπογειο μπαρ που θα κουραστεις πολυ να το ψαχνεις.Ενα υπογειο μπαρ που εγω θα εχω φανταστει πολλες φορες τη συναντηση μας.
Θα καθεσε σ'ενα μικρο τραπεζακι βαλμενο προσεχτικα σε "υποπτη" γωνια..
Θα φτασω λιγο αργοτερα και θα σε σηκωσω για να καθησουμε στο μπαρ.
Σιγουρα θα ζητησεις ουισκυ,σιγουρα θα παιχνιδιαρισω μεχρι να σκεφτω τι θα πιω.
Θα χαιδεψεις τις μπουκλες των καστανων μαλλιων μου και θα πεις οτι περιμενες καιρο αυτη την συναντηση,θα αστιευτω λεγοντας οτι ειναι πολυ "κλισε" αυτο που ακουω και θα συνεχιζεις λεγοντας οτι τα "κλισε" καταληγουν σε πολυποθητες ατακες.
Θα καπνιζεις ενα μισογεματο πακετο Μαρλμπορο,θα καπνιζω τσιγαρα αμφιβολου προελευσης στιβαγμενα στην φραουλενια κιτς ταμπακιερα - δωρο στον εαυτο μου τα περσισα χρισουγεννα - και θα ανταλασουμε καπνους,ματιες και κλεφτα βλεμματα στα χειλη.
Εσυ θα ανυπομονεις να μ'αγκαλισεις.Εγω θα ανυπομονω να σε φιλησω - στο ειχα ταξει το θυμασαι? - καθως η ωρα θα περνα η τυχη θα ειναι με το μερος μας.Ο ερωτας θα ειναι με το μερος μας.Εγω θα ειμαι με το μερος σου.
Θα φορας ενα μαυρο πουκαμισο,μπορει και ασπρο.
Εγω μια καφε φουστα ως το γονατο,μπορει και τζην παντελονι.
Θα ειμαι αμακιγιαριστη ισως μια υποψια μασκαρας και λιποσαν στα χειλη.
Θα πιουμε κι αλλο..θα πουμε κι αλλα...
Η ταμπακιερα αδιαζει..εγω "γεμιζω".
Θα μου πεις πως πρεπει να φυγουμε,πως μειναμε μονοι μας..
Θα σε ρωτησω "Αυτο δεν ηθελες?"
Θα πεις "Οχι".
Θα πω "Δεν μπορει...αυτο ηθελες"!
Θα πεις "Ναι αλλα οχι εδω.."
Θα πω "Που?".
Θα πεις "Αλλου".
θα πω "Παμε.."
Δεν θα πεις τιποτα.

Θα βρεθουμε στο "Αλλου" σου,σ'ενα μικρο σπιτι στην Κυψελη.
Θα παρατηρω τους ξεχαρβαλωμενους τοιχους,το γδαρμενο πατωμα.
Υστερα θα σε φιλησω οπως σου ειχα ταξει..
Θα μ'αγκαλιασεις.


Τσου..δεν μ'αρεσει το σεναριο τη σκιζω την σελιδα.