o Tάκης..(2)

Η ροζ κουβερτα ηταν οτι επρεπε για κεινη την χειμωνιατικη νυχτα.Ηταν το μοναδικο σημαδι οτι ειχε περασει απο κει,σημαδι εμφανες βεβαια γιατι ειχε κι αλλα σημαδια καλα κρυμμενα μεσα του τα οποια περιποιουταν οταν ηταν στα καλα του.
Οταν ηταν..γιατι αποψε δεν ηταν.
Εβαλε το ραδιοφωνακι που ειχε πανω στο κομοδινο να παιζει και σκεπαστηκε μεχρι τα χειλη του.Με ανασες βαριες και απελπιστηκα μοναχικες οραματιζοταν τον περσινο χειμωνα.Ο φιλος του κοιμοταν στον καναπε..του εκανε συχνα παρεα τελευταια,τα πιναν μαζι στο γωνιακο μπαρ και μετα τον γυρνουσε στο σπιτι ζαλισμενο.Παραμιλουσε μεχρι να φτασουν σπιτι,μεχρι να μπει κατω απο την ροζ κουβερτα της.
Περσι ηταν ολα αλλιως!Περσι κοιμοταν μαζι της..περσι δεν επινε σταγονα παραπανω απο ενα ποτηρι κρασι.Τελευταια πιανει συχνα τον εαυτο του να δακρυζει,καταριεται την τυχη του που εφτασε να γινει "γυναικουλα",τσατιζεται που εφτασε στο σημειο να του τρεχουν τα δακρυα κι αμεσως μετανιωνει και αναρωτιεται που να βρισκεται εκεινη,πιον φιλα,με πιον κοιμαται!
Σηκωθηκε να αναψει ενα τσιγαρο,ο λαιμος του ηταν χαλια,το δωματιο μυριζε κλεισουρα.Ανοιξε τα παραθυροφυλα κι αφεθηκε για λιγο στο κρυο της νυχτας μεχρι που τα χειλη του δεν τα ενιωθε.Τα δαγκωσε με μανια..τα ματωσε τοσο που μια σταγονα επεσε στο ξυλινο πατωμα!
Πηγε στο μπανιο και εριξε νερο στο προσωπο του,ανακατεμενο αιμα και μυρωδιες απο ποτο βαρεναν ακομα πιο πολυ την κλεισουρα..Ξεσπασε σε λιγμους!
"Καταντια για μια γυναικα που κοιμαται με αλλον,που χαιρετε τον ερωτα,που φευγει εκδρομες τα Σαββατοκυριακα,καταντια για μενα που μενω πισω,που ματωνω τα χειλη μου,που κοντευω να παθω κιρρωση απ το ποτο,που παιρνω τον φιλο μου να κοιμηθει μαζι μου γιατι "φοβαμαι"!
"Πως καταντησες εσυ ρε μαλακα"?
Ο καθρεφτης δεν απαντα.
Η ροζ κουβερτα δεν απαντα.

Γυρναει στο δωματιο του και σκεπαζεται.
Γυρναει πλευρο και την βλεπει διπλα του με ματια κοκκινα,με μαλλια μαυρα ανακατωμενα,με προσωπο λιωμενο σε προχωρημενη σηψη..

"Εχω παιθανει..δεν θα γυρισω πισω"

Ο Τακης αναστεναψε,χαμογελασε και κοιμηθηκε σαν μωρο...ειχε πια "παιθανει" εκεινη και δεν θα γυριζε ποτε πισω.
Τωρα τα φαντασματα του παρελοθοντος δεν τον αγγιζουν πια.