Σκεφτόταν ολη τη νύχτα αν τελικά η απόφαση ήταν σωστή.Είχε μια ευκολία με τους άντρες ,δεν 'ελεγε ποτέ οχι σε ένα ακόμα ραντεβού ωστόσο ο Γιάννης ήταν ειδική περίπτωση.Πρίν δύο χρόνια περίπου είχε αρνηθεί οποιαδήποτε σχέση μαζί του με αφορμή ενα και μόνο όνειρο που είχε δει στον ύπνο της.Μου τηλεφώνησε πολλές φορες εκείνο το βράδυ για να ρωτήσει για πολλοστή φορά αν έκανε το σωστό..
"Φοβάμαι ρε γαμώτο"
"Ελα ρε Μαίρη..ζήσε αυτό που σε φοβίζει,μόνο έτσι θα το ξεπεράσεις"
Ο Γιάννης απ την άλλη ήταν σήγουρος!Δεν έβλεπε την ώρα να αγκαλιάζει το κορμί της..Είχαν δώσει ραντεβού στο σπίτι του,εκεί που έφυγε σαν κυνηγημένη πριν απο χρόνια κι ο λόγος γιατί δεν άντεχε τόση τρυφερότητα,τόση στοργή και τόση λαχτάρα.
Ο Γιάννης την έψαξε πολλές φορές στα σοκάκια που της άρεσε να γυρνάει αλλά πάντα ξυπνούσε με υποκατάστατα.Στο σημείο αυτο θέλω να πώ οτι οι κυρίες δεν ήταν καθόλου υποκατάστατα αλλά κάπως έτσι τις ονόμαζε ο Γιάννης...
Έφτασε η ώρα της συνάντησης.Εκείνος της είπε να μη βαφτεί καθόλου,ήθελε να δεί το προσωπό της λιγάκι ταλαιπωρημένο οπως νύχτες και νύχτες ξαγρυπνούσε στο μυαλό του.Είχε αφήσει την πόρτα ανοιχτή...την περίμενε στον καναπέ.
"Ηρθα.."
"Κάθησε δίπλα μου..ακούμπησε στον ώμο μου"
"Δέν μπορώ έτσι Γιάννη..αφού το ξέρεις"
"Μετα απο τόσο καιρο δεν με πεθύμησες λιγάκι.."
"Πολύ αλλά..μη με πόθεις,φέρσου μαζί μου άσχημα όπως άσχημα φέρθηκα κι εγώ τότε που έφυγα μακριά σου"
"Μικρή μου..πιος σου μαθαίνει τετιες αηδίες?Έφυγες γιατί το ήθελες και έκανες αυτό που ζητούσε η καρδιά σου.."
"Μα η καρδιά μου ζητούσε να μείνω.."
"Έμεινες!Δέν έφυγες στιγμη απ το ΄μυαλό μου"
"Αγκαλιασέ με!"
'Ηταν αστείος ο διάλογος κι ας φαίνετε ερωτικός.Είχα την άποψη τότε ,οτι αφού ηθελαν τόσο πολύ ο ένας τον άλλον έπρεπε να ειναι απο καιρό μαζι..
Κατέληξα οτι οι δυό τους έζησαν μια συμβατική ζωή,ενα ψεύτικο έρωτα,ενα ριχό στρίμωγμα σ' ενα τοίχο και άπειρους προσποιητούς οργασμούς.
Κάποτε γνώρισα ενα υποκατάστατο του Γιάννη και μου είπε..
"Aυτός παιδί μου ξέρει και γλεντάει τη ζωή του,γαμάει οτι βρεί μπροστά του,μένει μόνος γιατί έτσι γουστάρει,το παίζει ερωτευμένος για να τυλίξει τις μικρές και κάποια στιγμή που θα θέλει να αράξει θα διαλέξει μία απο τις πολλές κατακτήσεις του και θα το παίξει πονεμένος.."
Υποψιάζομαι ότι το σκεπτικό της Μαιρης δεν απέχει πολύ απο εκείνο του Γιάννη.
16 σχόλια:
Πόσο αληθινό, πραγματικά...!
Και αλήθεια, πώς διάολο υψώνονται κάτι τέτοιοι τοίχοι ανάμεσα στις καρδιές των ανθρώπων...;
Α! Και αυτό το "επίπλαστος" μ' έστειλε...! :-)
Κάποτε παύει η ευκολία των κατακτήσεων.
Κάποτε όλα σιωπούν, για τούτο μένω μονάχα στο τελευταίο.
Όταν γίνει μεσοκαιρίτισα η ψυχή ρίχνει κλεφτές ματιές στα πίσω δρομολόγια κι αν τολμά χαμογελά.
Στα πιο lowbup δρομολόγια του βιωμένου χρόνου, πεφτουν στα πόδια μας σκοντάφτοντας άγγελοι ή καλύτερα ήλιοι, έτσι τους ονομάζεις, που έχουν τη σοφία του μεσοκαιρίτη ανθρώπου στα χρόνια τα βλαστάρικα, πρέπει να βρίσκουμε τη δύναμη τούτη τη χαρισματική γνώση να προσφέρουν εκείνο που η ψυχή και η καρδιά πραγματικά χρειάζονται, να συγχωρέσουμε, για να βγαίνουν ανθισμένα εκείνα τα κοιτάγματα τα κλέφτικα.
Γιατί όλες οι περίεργες σχέσεις παίζονται μεταξύ Γιάννη και Μαρίας?
Επιτέλους, η παλια καλή Candy!
Την ίδια απορία έχω και γω με τον "άγγελος σπύρου"...γιατί παντού υπάρχει μια Μαρία...μήπως είναι η ίδια σε όλες αυτές τις ιστορίες?
Δεν υπάρχει ερωτική ιστορία χωρίς την Μαρία!!!!
Την καληνύχτα μου γλύκα ;)
@candy
...μπήκα και εγώ στο blog σου να δω τίποτα να γελάσω και έπεσα σε αναλύσεις και προβληματισμούς...
....πω-πω δεν τα μπορώ εγώ αυτά τώρα....φεύγω, τα λέμε αργότερα...
@aggelos spyrou
& oikogenoia kretinon
...δηλαδή αν ήταν Γιάννης και Μήτσος θα γουστάρατε πιο πολύ??
Ιστορίες καθημερινής τρέλλας,
καθημερινές ιστορίες "αγάπης"
Βιώματα δικά μας,
βιώματα του διπλανού μας.
Κομμάτια του εαυτού μας μέσα σε άλλους...
κοινώς.. πακέτο!!!
Γλεντάει τη ζωή του....Τώρα αληθινό ή ψεύτικο είναι αυτό με όσα κάνει;
Ο πόθος και η αγάπη πολύ διαφορετικές μα τόσο συνδεδεμένες έννοιες.
Πολύ ρεαλιστικό candy μου!
Τις καλημέρες μου
Αδιέξοδα συμβάσεων. Έτσι λέω τέτοιες περιπτώσεις, κι είναι η πλειοψηφία.
Αχ Θεέ μου, κάνε να μην καταλήξω κι εγώ έτσι..
Δεν είναι οι προσποιητοί οργασμοί το πρόβλημα. Το πρόβλημα είναι τα προς εαυτόν και αλλήλους ψέματα.
Candys, διαπρέπεις σε τέτοια θέματα. Επιμένω για τα κλασσικά. :)
Ποιος με φώναξε? :))
Εγώ γουστάρω Γιάννη και Μαρία με τρέλα!!!!!
Ασκάρ που είσαι αγόρι μου να μας πεις τι να προσέξουμε.. μας έχεις αφήσει αγράμματους...
μου θυμισε την ταινια του woody allen husbands and wifes. η mia farrow ενσαρκωνε ενα χαρακτηρα που ο woody τον ονομασε passive aggresive.
Άβυσσος η ψυχή των ανθρώπων …άλλα θέλουν άλλα πράττουν αλλού καταλήγουν
Nicon..ευχαριστω :)
Πρεπει να υψωθει και ενας τοιχος αλλιως..θα ηταν ολα ιδανικα ;)
Hxος πλαγιος.μονος ..τι αλλο να πω μετα απ αυτο το σχολιο? :)
Aγγελε..γιατι υπαρχουν πολλες Μαριες και πολλοι Γιαννηδες στην καθημερινοτητα μας :)
Hλια εδω ημουν βρε ;)
Kρετινακι εισαι καμενος εσυ απο Μαρια ε? :))
Tσιρκο μη προβληματιζεσαι εσυ καλο μου και σου φυγει το δοντι χεχεχε:))
Aντωνη..ακριβως ετσι! :)
Φιλακια Μπεμπε μου :)
Σαντουλι..μακαρι να μην καταληξει κανενας απο μας ετσι αλλα..τι νοημα θα εχει τελικα?
Mαρακι χεχεχε :))
Μενιο..κατσε ρε συ!Ο Ασκαρ προσεχει παντα τα σημαντικοτερα :)
Mαρια θα τον σκισω αυτον τον Γουντυ Αλεν που μου τρωει τα σεναρια!!!! Γκρρρ!!
Τρελοφαντασμενη μου μη μου στεναχωριεσαι..that's life!
Καλο σ/κ!!
Μουααατς!
Έχει, έχει. Είσαι μικρό ακόμα, δεν καταλαβαίνεις... ;)
Δημοσίευση σχολίου