Πέμπτη, Απριλίου 19, 2007
Εστω οτι..
Ξυπνας ενα ηλιολουστο πρωινο στην αρχη της ανοιξης.Πας τρεχωντας να φτιαξεις καφε γιατι δεν λειτουργεις διαφορετικα,παιρνεις να διαβασεις μια εφημεριδουλα και καπου εκει καταλαβαινεις οτι κατι δεν παει καλα.
Ξαναγυρνας στο δωματιο σου-εκει που σαπιζες πριν λιγο-και ψαχνεις τον/την αγαπημενο/η σου.
Αντ αυτου βρισκεις ενα καλογραμμενο σημειωμα χαιρετισμου η χωρισμου(εξαρταται πως θα το παρεις απο το ποσο καφε εχεις προλαβει να πιεις).Ξαπλωνεις ξανα στο κρεβατι ,τσιμπιεσαι ελαφρα μην τυχον και βλεπεις ονειρο και σηκωνεσαι ορθιος.
Κατευθυνεσαι προς την κουζινα,αρπαζεις την εφημεριδα,διαβαζεις τα ζωδια λες:Γαμω την Παγιατακη μου γαμω(καθ'οτι σου περιγραφει μια ευχαριστη μερα χωρις εκπληξεις)και πας να κανεις ενα μπανιο.
Βγαινοντας χτυπαει το τηλεφωνο και τρεχεις με τα νερα να το σηκωσεις.Στην αλλη γραμμη ειναι ο/η πρωην σου που σου λεει για χιλιοστη φορα οτι δεν μπορει αλο μακρια σου.Κανεις προταση να ερθει στο σπιτι σου.
Ερχεται.Το ξανασκεφτεσε μετα την πρωινη ψυχρολουσια και αποφασιζεις να δωσεις μια ευκαιρια ακομα.
Την δινεις.Αρχιζεις να διαβαζεις παλι τα ζωδια και γινεσαι φαν της Παγιατακη.
Οι μερες περνουν ευχαριστα,ο/η πρωην ξαναγινε νυν κι εσυ πετας απο χαρα που δεν εισαι μονος/η σε τουτη την αδικη ζωη.
Ενα Κυριακατικο ηλιολουστο πρωινο ξυπνας για αλλη μια φορα ζωντας τον ιδιο εφιαλτη.
Ενα καλογραμμενο σημειωμα χωρισμου και οχι χαιρετισμου αυτη τη φορα μιας και το εργο το εχεις ξαναδει.
Σηκωνεσαι..φτιαχνεις καφε,κανεις μπανιο,χτυπαει το τηλ,τρεχεις με τα νερα,γυρνας ελαφρα το ποδι σου,βριζεις την τυχη σου,σηκωνεις το τηλεφωνο εντελως αγουσταρα και στην αλλη γραμμη ειναι ο/η πρωην σου(εκεινος/η που σου αφησε το πρωτο σημειωμα)σου λεει οτι το ξανασκεφτηκε κι οτι θελει να γυρισει.
Γυρναει.
Πινεται μαζι ενα Μοκατσινο στη βεραντα του σπιτιου σου.
Μπαινει στο ψητο..!
Σε παει στο δωματιο.
Σε ξαπλωνει η τον/την ξαπλωνεις.
Βλεπει το σημειωμα του/της παρα(πρωην).
Σε ξευτιλιζει που προλαβες να βρεις αντικαταστατη/τρια.
Μενεις αναυδη/ος με τα τεκτενομενα.
Πας να φυγεις.(οχι λαθος εκεινος/η παει να φυγει εσυ εισαι σπιτι σου)
Φευγει.
Μετα απο δεκα λεπτα ερχεται ο/η παρα(πρωην) και λεει οτι το σκεφηκε ξανα κι οτι δεν επρεπε να φυγει.
Σε βρισκει ημιγυμνο/η με τα Μοκατσινα στη βεραντα.
Δυο τσιγαρα διαφορετικης μαρκας στο τασακι.
Σε κανει ξευτιλα που προλαβες να τον/την αντικαταστησεις.
Φευγει.
Συμπερασμα: Ρε δεν γαμιομαστε λεω εγω!!!
Ξξξξξτ!!!!
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
29 σχόλια:
Αφού με παίδεψε να ξεμπερδέψω τα ο/η για να βγάλω νόημα, στο τέλος με το συμπέρασμα ξέσπασα σε γέλια. Απίθανο συμπερασμα. Και ευχάριστω επίσης!! Χαχαχαχαχαχαχαχαχα!!!!
Καλησπέρα, αν είναι τα πράγματα όπως τα περιγράφεις, τότε:
Πιο καλή η μοναξιά
από σένα που δεν φτάνω
μια σε βρίσκω μια σε χάνω
πιο καλή η μοναξιά..
:)
Δεν υπάρχει καλύτερο συμπέρασμα για αυτή την ιστορία............
gamiomaste, gamiomaste!
εγώ πάντως έχω ένα πρόβλημα με το να θυμάμαι ονόματα..
Γιωργο μου πολυ μ'αρεσει που γελασες :)
Kωστα ναι μαλλον ετσι!Δεν φτανει που εγκαταλειπουν την λενε κιολας απο πανω!!
Γκρρρ!!
Πριγκιπα ετσι λεω κι εγω :)
Mαρια πολυ χαιρομαι :)))
Eλαφακι μου τα ονοματα δεν πειραζει.Tις φατσες δεν πρεπει να ξεχνας ;)
Και στο είπα χίλιες φορές μη με κάνεις ποστ.
Ρόμπα με έκανες παντού.
Εγώ γκρρρρρρρρρρρρρ!!!!!!
Καντυ μου καλημερα ειχα χαθει λογο διαφορων καταστασεων και πολυ δουλειας..
Ειλικρινα γελασα με την ψυχη μου στο τελος του ποστ σου,παντως μηπως τελικα ποιο καλη η μοναξια οπως ειπαν και καποιοι αλλοι..???
φιλια καλη μου.
βρε καντουλινι τι δρομολογια ηταν αυτα???? παντως γελασα :-))))
και συμφωνω με την maria!!!!
Αγανάκτηση χύμα στο κύμα! :)
Γραφή ποταμός όπως πάντα.
Χαχαχα! Κορυφαίο!! Είδες ζημιά τα σημειώματα;;;
Μα για το γαμιόμαστε γίνονται πολλά...
....γαμωμπερδέματα αυτά....
:-)))))
Το ξαναζεσταμένο φαί δεν είναι και πολύ tempting...(εκτός αν είναι φασολάδα!) Απορώ γιατί επιμένουμε να το ξαναζεσταίνουμε.
Αααααχ... Εγκράτεια γιατί χανόμαστε...;
Καλά, καλά. Ρητορικό το ερώτημα...
Άντε, τετραδιάκι, σε περιμένουμε. Ξέρεις...
Ε όντως, δε γαμιόμαστε;;
Δειλοί πρώην και παραπρώην, που με την πρώτη ευκαιρία απεικονίζουν τις αδυναμίες τους πάνω σου για να εξιλεωθούν αυτοί. Ντροπή και αίσχος!
Πάμε για τους νυν παρακαλώ!
Mενιο μου δεν μπορω ρε συ!!
Αφου το τραβαει ο οργανισμος σου :)))
Zoyfitsa μου χαιρομαι που σε βλεπω!
Χαχαχαχα μ'αρεσει που γελασες:)
Eλενα ετσι εεε??Συμφωνεις με την Μαρια!!Μπραβο πολυ χαιρομαι!Και εις ανωτερα :) χαχαχχααχαχα!!
Αντωνιε εχω αδικο?χαχαχαχχα:))
Eιδα ηλιαχτιδακι μου.Γι αυτο κοιτα εσυ να τα πετας προτου τα δεις κανεις ;)
After..σωστοοος!!!
Τσιρκο δεν πιστευω να σε χαλασαν ετσι? χεχεχεχε!!
Αμαρτωλη σωστα.Ομως τινα κανεις κανεις?Στην προσπαθεια του να μη νιωσει μοναξια..ψιλομπερδευεται ;))
Νicon..ευχαριστω!Δεν μπορω να βρω το blog σου με τιποτα!
Γεια σου ρε συναδελφε!!Με πιανεις 100% ;))
Και το συμπέρασμα είναι ού μπλέξεις με πρώην, για να μετανιώνει δεν ξέρει τι θέλει και πάλι εσύ θα είσαι χαμένος.
Οι πρώην είναι για κανα κρεβάτι σε περίοδο ξηρασίας αλλά μέχρι εκει...προσωπική άποψη βέβαια αυτό!
Μια απλή και απέρητη μέρα του Γκουσκούνη! Δεν μου κάθεται η μία θα πάρω την άλλη! :D
Πεστα ρε Μαρακι ;)
Χαχαχα Ηλια!!
Γκουσκγουνης ??
χαχχχαχα:)
Πολύ καλό!!!
Πρέπει να πάει για ταινία μικρού μήκους!
Αχ αυτή η άνοιξη τι μας κάνει...
(κι εδώ πρέπει άλλη μια φορά να προσθέσω οτι όλα απ' τη ζωή είναι βγαλμένα!)
Νυν, πρώην... πρώην νυν και νυν πρώην... Ξέρεις γιατί μπερδευόμαστε; Επειδή όλοι μοιάζουν, καρμπόν ο ένας με τον άλλο ή η μία με την άλλη...
Κι εμείς είμαστε ο νυν / πρώην για κάποιον-α άλλο-η, τελικά υπάρχει καθόλου επικοινωνία σ' αυτή τη ζωή γαμώτο;
... Δε με σύγχισε το ποστάκι σου ζαχαρένια, είχα ζοχάδες από πριν.. Σόρρυ.. Εσύ, όπως πάντα, γράφεις πολύ πετυχυμένα, γαμώτο ;)
Τετραδιάκι, δε μπορείς να βρεις το blog μου, γιατί απλούστατα δεν υπάρχει!
Αλλά γιατί τέτοια αναστάτωση; Θα έρθεις που θα έρθεις αύριο... Ε, θα τα πούμε...
Εγώ επιμένω: για όλα φταίει η Παγιατάκη!
Buffo..καλημερα!
Ταινια μικρου μηκους ς?
Θα μας εκοβαν στην επαναληψη!!
;)
Sad μου καλε μου φιλε!
Το μονο που στεναχωριεμαι ειναι που εισαι εκνευρισμενος :(
Σ'ευχαριστω και παλι..
Νικον..το καταλαβα:)
Σιγα την αναστατωση:)Νομιζα οτι κατι δεν παει καλα με το μπλογκερ μου..
Δεν ξερω ακομα αν θα ερθω..
Βλεπεις οι φιλοι μου δεν ειναι λατρεις της κλασσικης μουσικης.
Αν δεν τα καταφερω..καλα ακουσματα:)
Aσκαρδαμυκτακο..ναι η ρουφιανα!!
:))
Μια καλημέρα και μια ερώτηση:
Καλά, εσύ χωρίς τους φίλους σου δεν πας πουθενά...; Δε δαγκώνουμε, πάντως, ούτε εμείς ούτε η μουσική μας.
Δεν επιμένω, όμως. Να περάσεις καλά, ό,τι κι αν κάνεις σήμερα. Καλημέρα!
Nικον:)
Μα δεν ειπα οτι δεν παω πουθενα χωρις του φιλους μου!
Αλλα πως να ερθω?Μονη μου?
Καταλαβαινεις...
Το οτι δεν δαγνωνεται φαινετε απο τα ακουσματα σας παντως μην ανησυχεις ;)
Χι, χι πολύ γέλασα λέμε!
Φιλιάααα
ήρθα από εδώ να πιώ τον δεύτερο καφέ μου..καλημέρα :)
Δημοσίευση σχολίου