Τρίτη, Απριλίου 03, 2007

Μια διαφορετικη φωτογραφηση..



Την καλεσε να παει σπιτι του απο νωρις.Ζητησε να της φτιαξει ενα καφε για να παρει την απαντηση οτι μονο αλκοολ και ναρκωτικα υπηρχαν σ'εκεινο το σπιτι.Προσπαθησε να το παιξει ανετη,οτι δεν μασαει με τετοιου ειδους δηλωσεις κι οτι καλα θα κανει να μην προσπαθει να την ψαρωσει με αναλογες ατακες.
Εστρωσε μια λεπτη γραμμη απο κοκα πανω στο γυαλινο τραπεζακι ενος κατα τα αλλα ρετρο σαλονιου και τραξηξε μια δυνατη μυτια.Την ρωτησε με φυσικο και αδιαφορο υφος αν θελει μα πηρε μια εξισου αδιαφορη αρνητικη απαντηση.Σηκωθηκε νωχελικα μεχρι το μπαρ του σαλονιου και αδιασε σε ενα ποτηρι ενα σκουρο ποτο που βρηκε μπροστα της.
Αρχισε να γινεται αθελα της νευρικη.
"Που εμπλεξα παλι ρε πουστη μου?"
Ο τυπος καθοταν στον καναπε και ετοιμαζε την μηχανη του,της εγνεψε με διεσταλμενες απο την κοκα κορες των ματιων του οτι πρεπει να ξεκινησει να ετοιμαζεται.
"Δεν χρειαζεται να βγαλεις τιποτα απο κατω,μονο την μπλουζα σου και τον στηθοδεσμο σου"..
Εβγαζε τα ρουχα της μπροστα του μα εκεινος δεν χαραμισε ουτε μια ματια,φαινοταν επαγγελματιας σοβαρος παρα τις συνηθειες του.
Σηκωθηκε και πλησιασε στο προσωπο της.Της ζητησε να κοιταζει μονο τον φακο.Να μην πεσει καθολου η ματια της στο πατωμα.
Το φλας της μηχανης αστραψε τα ματια της πολλες φορες.Σχεδον ειχε τυφλωθει ομως κρατησε τον λογο της.
Η ματια της σταθερη σαν να υπακουσε την διαταγη του!
Εκεινος κατεβασε τον φακο και την κοιταξε.
"Μπορεις να ντυθεις"της ειπε σαν να ηταν γυναικολογος!
Χαμογελασε στη σκεψη αυτη και ντυθηκε βιαστηκα.
Ζητησε να παει στο μπανιο..οπου διαπιστωσε πως δεν υπηρχε καθρεφτης.
Βγηκε και βιαστηκε να φυγει.
"Δεν θα πας πουθενα..μεχρι να φωτογραφηθω κι εγω στα ματια σου,αφου κανενας καθρεφτης δεν αντεχει το ειδωλο μου και το ειδωλο μου δεν αντεχει κανεναν καθρεφτη.Τα ματια σου ειναι τα πιο ιδανικα υγρα ματια που βρεθηκαν στο σαλονι μου.Μονο μεσα τους αντεχω να φωτογραφηθω!!"

Η κοπελα ηταν εξαφανισμενη για πεντε χρονια περιπου.
Ενας μανιακος φωτογραφος την κρατησε κλεισμενη μεσα στο σπιτι του μεχρι την ημερα που ξεψυχισε μετα απο μια γερη δοση ηρωινης.Στην απολογια της ειπε οτι την υποχρεωνε για ωρες να καθεται μπροστα του και να φωτογραφιζεται στα ματια της.Υστερα ξεσπαγε σε λυγμους και την εκλεινε μεσα σε ενα στοτεινο δωματιο μεχρι οι κορες να ξεχασουν αυτο το ειδωλο που ο ιδιος τοσο συχενοταν"
Για πεντε ολοκληρα χρονια..

29 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ψιτ.. έχω μια μηχανή laika. Θέλεις να σου τραβήξω μια - δυο πόζες; Σε περιμένω στο σπίτι μου, είναι σ' εκείνο τον εγκατελειμένο φάρο...
Σε τι κόσμο ζούμε, ε;

BK είπε...

Μπρρρ!!! Δεν ξαναπάω σε φωτογράφο! Χιχιχι!!!

elena είπε...

ουτε απεξω δεν ξαναπερναω!!! με τρομαξες πρωινιατικο! (ειναι αληθινη ιστορία?)

candy's τετραδιάκι είπε...

Sad εμενα μη με προκαλεις πολυ γιατι δεν το εχω σε τιποτα:))))
M'αρεσουν κατι τετοια psycho ;)

Τοιχοριχε υπερβαλεις:))

Eλενα τα περισσοτερα που εχουν γραφτει εδω δεν ειναι αληθινες ιστοριες..Eκτος αν αναγνωριζεις κατι απ αυτες ;)
:)Μην ξαναπερνας και μου λυποθιμησεις ;)

ονειροπόλος πάνθηρ... είπε...

Ρε τι γίνεται στο κόσμο.....
:)

Ανώνυμος είπε...

Αγαπημένη Candy
Αφού οι ιστορίες που γράφεις συνήθως δεν είναι αληθινές αρχίζω να ανησυχώ για σένα ...τέτοιες ιστορίες διαστροφής κοπέλα μου , τέτοια θρίλερ βγαλμένα έτσι προχείρως από το μυαλουδάκι σου φοβάμαι ότι δεν είναι νορμάλ
Μας σοκάρεις ( μας αρέσει, αυτό πάλι είναι νορμάλ? Δεν ξέρω) πρωί πρωί και συ μέσα στη καλή χαρά.
Λεω να επισκεφτεις το blog του Dr.Flantza να τον συμβουλευτείς αν και μαλλον θα σκίσει τα μαϊμουδοπτυχία του

elena είπε...

ααααα ξεχασα να πω, μου αρεσει πολυ το τραγουδι σου, απο το πρωι μπηκα 5-6 φορες για να τα ακουσω
:-)

Ανώνυμος είπε...

παρολο που νυσταζω ειδες το διαβασα!χεχε.λοιπον δεν μου λες ΕΓΩ μπορω να σε κλεισω σε ενα δωματιο και να μου γραψεις ενα βιβλιο να βγαλουμε κανα φραγκο?ελα αφου ξερεις τα οικονομικα μας.να,μανι μανι εδωμεσα ειναι πολλοι που θα παρουν το βιβλιο!θα δωσουμε κι ενα σι-ντι δωρο και τελος!χιχι ωραια τα ψωνια?

Ανώνυμος είπε...

ξεχασα να σου πω το τραγουδι το εχω κι εγω;)απο nancy sinatra ομως ακουσε το ειναι καλυτερο

candy's τετραδιάκι είπε...

Αστα να πανε Πανθηρ..;)

Tρελοφαντασμενη ευχαριστω για την κριτικη σου και ξαφνιαζομαι με την ευκολια σου να με χαρακτηριζεις "unnormal" ;)
Αναρωτιεμαι ομως..εισαι ειδικη στους unnormal? ;)

Eλενα σου το στειλα;)

Βασιλη χαχαχαχα θα φαληρισουμε τελειως :))Το τραγουδι το ξερω το ειχα πριν λιγες μερες στο μπλογκ μου ;))))

γιωργος είπε...

Πολύ δυνατό, δυνατό και καθόλου διαστροφικό, τι είναι εντέλει η διαστροφή, μήπως η δύναμη της ζωής να σε πηγαίνει λίγο πιο μακρυά κάθε φορά;

Μα...και γνωρίζεις ποιο είναι το Μα.

Επίσης θυμίζει υπερβολικά κάτι που είχα γράψει κάποτε αλλά στην δική μου περίπτωση το μοντέλο του φωτογράφου ήταν το θύμα. Ή μήπως όχι;

Συνέχισε έτσι... -γιατί προσωπικά δεν μου αρέσουν τα γλυκανάλατα:-)

maria λεμονατη! είπε...

auth h istoria mou thumhzei th zwh ths idias ths Candy. fantaxterh kai luphterh sunama. hrtha na se sunanthsw giati h fwtografia sou mou thumhse to periodiko pou agorazame meta manias me mia filh stis teleutaies taxeis tou dhmotikou (kathe paraskeuh nomizw kukloforouse). Xairetismata ston Terry.

candy's τετραδιάκι είπε...

Γιωργο..Καποιες φορες οι στιγμες απο μονες τους ειναι δυνατες με αποτελεσμα να αποτυπονονται λεξεις και ιστοριες ακομα πιο δυνατες..
Ξερω σηγουρα οτι τα κειμενα μου θελουν δουλεια αλλα πως εχω αναφερει-πριν τα "ανεβασω" εχω περιπου δεκα λεπτα που τα εχω γραψει..
Τελικα δεν ξερω ποιος απ τους δυο ηταν το θυμα.
Μαλλον και οι δυο.Ο μεν φωτογραφος που δεν αντεχε το ειδωλο του παρα μονο μεσα απο ενα ζευγαρι γυναικεια ματια και η δε γυναικα που εγινε ενας καθρεφτης αθελα της..

Ουτε εμενα μ'αρεσουν τα γλυκαναλατα. :)



Mαρια καλωσηρθες...:)
Πραγματι εκεινο το περιοδικο το επαιρνα κι εγω.Μου αρεσε καλυτερα ομως στην τηλεοραση:)

Φιλια!

Ανώνυμος είπε...

Candy μου ειδική δεν είμαι σε τίποτα , μία απορία είχα , αλλά οπως βλέπεις την ίδια έχω και για εμάς τους αναγνώστες σου...επίσης νιώθω μία έλξη για τέτοιου είδους κείμενα και τα διαβάζω κι ας τρομάζω κι ας σκέφτομαι οτι μάλλον κάτι δεν παει καλά, τι ειναι τελικά normal και τι unnormal?

akis είπε...

Εμπειριες στην ζωη ειναι τα λαθη που κανουμε.
Ευτυχως καποτε αθελα μας κανουμε λιγοτερα

candy's τετραδιάκι είπε...

Tρελοφαντασμενη μου..τι εννοεις οταν λες οτι "τα διαβαζεις κι ας σκεφτεσαι οτι κατι δεν παει καλα"?

:)


Aki..οπως και να χει μαθαινουμε:)

Ανώνυμος είπε...

η ζωη της candy ΔΕΝ ηταν πολλες φορες λυπητερη

Ανώνυμος είπε...

Χαριτολογώντας το είπα Candy ….δεν υπονοούσα κάτι.

candy's τετραδιάκι είπε...

Βασιλη μου ;)

Tρελοφαντασμενη οκ..χεχε κι εγω χαριτολογωντας σε ρωτησα:)
Για να μην παρεξηγηθει το οτιδηποτε λεω απλα..οτι σε ολους μας λιγο πολυ αρεσει να διαβαζουμε και πολλες φορες να (κρυφο)διαβαζουμε τρομαχτικα πραγματα με την ψυχολογικη εννοια της λεξης.Απο κει και περα αρεσει και σε καποιους να γραφουν επισης τρομαχτικα πραγματα.Αυτο δεν σημαινει ομως οτι ο συγγραφεας ειναι..unnormal ;)

Ανώνυμος είπε...

Καλα βρε Candy πίστεψες ότι σε χαρακτήρισα unnormal ( κυριολεκτικά )
Άλλωστε αν δεν κάνω λάθος εσύ κάτι σχετικό με ψυχολογία δεν έχεις σπουδάσει…άρα τα ξέρεις καλύτερα αυτά τα μονοπάτια.
Έχω διαβάσει μερικές τέτοιες ιστοριούλες από σένα και μου έκανε εντύπωση μάλλον
Ότι έχεις έφεση σ΄αυτά …αυτό εννοώ ελπίζω να μην παρεξήγησες

candy's τετραδιάκι είπε...

Eγω απλως απαντησα σε αυτα που με ρωτησες στο πρωτο σου σχολιο.Ριξε μια ματια :)
Παντως δεν ΠΑΡΕξηγησα τιποτα..απλα εξηγησα.
Μακια :**

Ανώνυμος είπε...

Η ψυχολογική βία τραβάει τους εραστές των ορίων... Δηλαδή, σχεδόν όλους μας... ;)
Ο κόσμος όλος μια φωτογραφία.

Ανώνυμος είπε...

εγώ πάλι δεν μπορώ να μπώ στο πετσί της κατάστασης.....πως θα φωτογραφηθεί απο τα μάτια της?
Αχ τι κακό κι αυτό οταν έχεις τσαχπίνικα μάτια...(άσχετο)....

Shades είπε...

Candy μόνο αυτό έκανε ο τύπος; ή ζητούσε κι αλλά...
Ένας ακόμα ψυχάκιας ανάμεσά μας, μπορεί να μένει και απέναντι από μας.. κι εμείς απλά δεν τον έχουμε προσέξει.

Ηλιας....Just me! είπε...

Σου το έχω ξαναπεί σε προηγούμενο post! Πήγαινε καμια ιστοριούλα σου στον Κοκκινόπουλο να χεστείς στο τάληρο! Αυτός βγάζει καλύτερες ιστορίες από εσένα; (σιγά που είναι όλες βγαλμένες από τη ζωή! Οι μισοί Έλληνες θα ήταν serial killers και οι άλλοι μισοί τα θύματα! :Ρ)

candy's τετραδιάκι είπε...

Το θεμα ειναι οι δεν υπαρχουν πολλοι απ αυτους..υπαρχουν ομως καπιοι και ειναι σηγουρα αναμεσα μας.Οχι απαραιτητα φωτογραφοι φυσικα..

Ηλια..χεχεχε ο Κοκκινοπουλος θα σκασει στα γελια :)))

Αγγελική Στ. είπε...

Εμένα μου έχουν πει να μου κάνουν ένα πορτραίτο.. Λες να μην πάω; :ΡΡ

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Στο έχω ξαναπεί!
Αυτές οι ιστορίες με ενθουσιάζουν!
Δεν έχει σημασία αν είναι αληθινές ή όχι..
Συνέχισε πλιζ...

Ανώνυμος είπε...

Ωραιες ιστοριες γραφεις, αυτη η συγκεκριμενη ειναι και πολυ κοντα στο στυλ μου, πολυς κοσμος τις χαρακτηριζει βιαστικα "psycho" αλλα δεν ειναι ετσι, απο κατω υπαρχει πολυ πραγμα.