Εκεινα που με τοση λαχταρα μου προσφερε καθε φορα.
Εκεινα που μαδησε εκεινο το βραδυ(το κρυφο)για να φτιαξει ενα δρομο για την αγκαλια του.Που τοσο απερισκεπτα επεσα..κι απο τοτε δεν μπορω να αποχωριστω.
Οχι τοσο την αγκαλια του οσο την μυρωδια που που δεν λεει να φυγει απο πανω μου.
Τις νυχτες..ναι παλι για τις νυχτες θα πω.Γιατι παντα νυχτες μου αρεσε να τον συναντω.Τις μερες τις φοβομουν..τις φοβαμαι!Ο ηλιος με αλλαζε..τον αλλαζε.
Τα λουλουδια του δεν μαρενωνται ευκολα..Αλλωστε γιατι να μαραθουν?
Οτι αγαπας δεν μαρενεται..εκτος αν δεν αντεχει την αγαπη σου.
Την αγαπη μου..την αγαπη μου...
Ψαχνω λογους να τον αγαπω..καθε μερα η μαλλον καθε νυχτα δεν μου φτανουν.
Θελω κι αλλους λογους..
Θελω πολλους λογους να σ'αγαπαω...
Εσυ?
17 σχόλια:
Ότι αγαπάς δεν μαραίνεται..εκτός αν δεν αντέχει στην αγάπη σου.
Τι όμορφο αυτό! Υπέροχο!
Εγω βλεπω ηδη πολλους για να σε αγαπαει...δεν νομιζω να ψαχνει αλλους...:)
Και εσυ μην ψαχνεις πολλους λογους για να τον αγαπας να σου φτανει που σε αγαπαει και εκεινος και που ειναι ο εαφτος του:)
Ένα μικρό ροδοπέταλο, το πιο μικρό και τρυφερό απ΄όλα, το στερνοπαίδι ενός τριαντάφυλλου πούχε τάξει τα φύλλα του μονοπάτι αγάπης να γίνουν, σε μια γωνιά κρύφτηκε, κούρνιασε πάνω στον πόθο του να σε ξαναδεί για μια ακόμα φορά, περίμενε σκορπώντας το άρωμά του να σε σαγηνέψει όταν θαρχόσουνα...
κι ορφάνεψε απ΄το άρωμά του, μαράθηκε κάποια στιγμή...
συρρικνώθηκε φυλακίζοντας μέσα του τη νοσταλγία της πρώτης φοράς...
αφυδατώθηκε με την ανάμνηση της μυρουδιάς που σου χάρισε κι εσύ τη ρούφηξες -πρωτόγνωρη αίσθηση μιας στιγμής ευτυχίας και για τους δυο, αυτό βρίσκοντας μια ζεστή εισπνοή σε ένα ερωτικό λαχάνιασμα κι εσύ, ένα αιθέριο έλαιο φτιαγμένο λες για σένα, για μια μέθεξη με τη χαρά της ζωής-...
κάποια στιγμή, μετά από καιρό...
μια απαλή αύρα το ξετρύπωσε απ τη γωνιά του...
το πήρε μαζί της για ένα μακρινό ταξίδι...
τώρα πια, ποιος ξέρει που να ταξιδεύει...
ίσως να σε ψάχνει και να παρακαλά την αύρα:
-Αύρα μου, τι θέλεις να σου τάξω, αγέρας νοτιάς να σ΄αγαπήσει σαν κι εγώ αγάπησα έναν αγέρα νότιο...
μον΄ πάρε με στη ζεστή σου πνοή και πήγαινέ με στο ζεστό νότο, βοριάδες δεν μου πρέπουν...
κι η αύρα, στην τόση λαχτάρα μπροστά...
ν΄αλλάξει ρότα θέλει, στο νότο ροβολάει...
κι αν είν΄ο νότος να ζεστάνει την καρδιά σου...
-λέει στο μικρό ροδοπέταλο-...
κι αν είναι οι ατμοί της θάλασσας να ξαναγεμίσουν με σφρίγος και χυμούς τους άδειους ιστούς σου...
κι αν είναι οι κραυγές των γλάρων να σε κάνουν να χαμογελάσεις...
κι αν είναι τα μικρά κυματάκια να σε κάνουν να παίξεις μαζί τους...
εγώ θα σε πάω...
μα θα φύγω μετά για πάντα...
κι εκεί θα μείνεις.
Θέλεις;
Το μικρό, τρυφερό ροδοπέταλο, το στερνοπαίδι, το μαραμένο απ΄την προσμονή, κούνησε το κεφάλι:
-Ναι να με πας και να μην έρθεις ξανά στη ζωή μου. Στο νότο θε να ζήσω. Στους γλάρους θ΄ακουμπάω την ακοή μου, στα κυματάκια τ΄άσπρα το βλέμμα μου, στους μυρωμένους υδρατμούς την όσφρησή μου, στην απαλή άμμο την αφή μου, στην αλμύρα τη γεύση μου.
Τίποτα άλλο δεν θα μου έχει μείνει πια για να θέλω να φύγω.
Κι η αύρα, έτσι έκανε.
Μια τέτοια αύρα να πάρει και σένα στη ζεστή πνοή της.
Υποκλίνομαι ταπεινά στην προηγούμενη απάντηση..
ki egw..
filia
Μήπως..λέω μήπως είναι καιρός να πάψεις να βρίσκεις λόγους να τον αγαπάς??
Και γω έψαχνα λόγους κάθε μέρα για να αγαπώ μια που με είχε γραμμένο...τελικά σταμάτησα ( με εκπληκτική ευκολία!! ) και είμαι αρκετά χαρούμενος για αυτό.
Την καλημέρα μου...
Εγώ πάλι δεν υποκλίνομαι σε κανένα...
Candy μου για να τον σκέφτεσαι και για να ψάχνεις λόγους για να τον αγαπάς πρέπει ν’ αξίζει ο μπαγάσας.
Και εγώ δεν μπορώ παρά να πω ότι η παραπάνω απάντηση του elix_geo ήταν υπέροχη. Δεν ξέρω τι "πρέπει" να κάνεις, έχω ακούσει τόσα πρέπει τον τελευταίο χρόνο που έχω βαρεθεί και τη λέξη. Να κάνεις ότι αισθάνεσαι και όλα θα έρθουν φυσικά...
Τικ Τακ Τικ Τακ...
Μάκια
Δεν μαραίνεται η αγάπη καλή μου!
Η αληθινή , εννοώ.
@Terry μου george..Σ'ευχαριστω!
Εγω ετσι νομιζω..ισως να κανω και λαθος!
@ανατολη μου..Πρεπει συνεχως να ψαχνω λογους:)
@elix..
Eγω δεν θελω να με παρει η αυρα..Δεν με ξεγελουν οι γλαροι,τα κυμματα κι εκεινη η ασπρη αμμος.
Δεν θελω να ξεχασω..
Κι ας μεινω παντα ενα αγριοτριανταφυλλο χωρις αρωμα..
Χωρις αρωμα ειναι και η ζωη μου τωρα.
Ρουφιξε με μιας ολη μου την ευωδια και μ'αφησε μαραμενο να στεκομαι διπλα στα αγκαθια.
Μικρο οταν ημουν κι εγω μου μαδησαν τα φυλλα για χαρη μια συναντησης.
Διπλος ειναι ο πονος τωρα..μα δεν θελω να ξεχασω.
Εγω περιμενω τα μαγικα του χερια να με κοψουν...
Εγω ΠΡΕΠΕΙ να βρισκω λογους να τον αγαπω..
Κι ας μου μαδησε τα φυλλα μου..
Κι ας ποναω..
Κι ας ματωνω.
Εγω τον αγαπω περισσοτερο απ τους γλαρους κι απο κεινα τα κυμματα που πιο μακρια του με πανε.
@Παιδισκη μου και soylmates φιλια
@Κρετινακι χαιρομαι για σενα που εισαι καλυτερα!Ομολογω οτι ειχα ανυσηχισει τελευταια:)
@Menio..ετσι λεω κι εγω ;))
@sunshine μου εγω..ΠΡΕΠΕΙ να βρισκω τροπους.
@φαντασματακι...μου εδωσες εμπνευση να γραψω για ρολογια!
Η' αισθανεσαι οτι μαλλον θα εκραγω οποθ να ναι:)
Makia
@Aργυρενια μου..μαλλον ετσι ειναι.
Ομως αν την "ποτιζεις"συνεχεια μαρενεται κι εκεινη!
Candy μου είπες...
Εκεινα που με τοση λαχταρα μου προσφερε καθε φορα...
Αν πράγματι νιώθεις ότι στα έδινε με λαχτάρα τότε ξέρεις ήδη την απάντηση σε αυτό που ρωτάς στο τέλος.
Πολύ όμορφο το κείμενο σου και πολύ όμορφο και αυτό που έγραψε ο elix_geo.
Καληνύχτα
“Εγώ τον αγαπώ περισσότερο απ’ τους γλάρους κι από κείνα τα κύματα που πιο μακριά του με πάνε”
..το καλό δελφίνι όμως σε παίρνει και σε ταξιδεύει..
..σε κόσμους που δε φαντάζεσαι..
..σε νησιά φωτισμένα με ήλιο..
..σε νύχτες που τ’ αστέρια σε δείχνουν..
..σε χέρια που ξέρουν να προσμένουν..
..σε χείλη βελούδινα φτιαγμένα μόνο για σένα..
..σε σμαραγδένια μάτια..
Παρατηρώντας καλύτερα την εικόνα μου θυμίσε τα τριαντάφυλλά μου. Επ! Μπήκες στον κήπο μου και μου το πήρες; Τέλος πάντων σε συγχωρώ. Άλλωστε τα ζωγραφιστά τριαντάφυλλα για να πάρουν πνοή και να μοσχοβολήσουν χρειάζονται ανθρώπους με όμορφα αισθήματα.
Εκείνο που με εντυπωσιάζει σε σένα είναι ότι γράφεις υπέροχα! Είτε πρόκειται για κείμενα ευαίσθητα και τρυφερά είτε για τολμηρά, αισθησιακά και ρεαλιστικά.
Μπράβο...
Τερρυ μου..:)
Xαλαλι μου λοιπον το λουλουδακι σου:)
@Aσκαρδαμυκτακο..φταινε οι συναναστροφες μου τον τελευταιο καιρο:)
Eισαι κι εσυ μεσα σε κεινες:**
Σ'ευχαριστω!!
Μακια!!
Nταρκουλι μου..
Τοσο ομορφο αυτο που γραφεις:**
Φοινικακο φιλια:*
Δημοσίευση σχολίου