Kαλό Πάσχα και Καλή Ανάσταση σε σάς και στις οικογένειες σας!

:)

Επίπλαστα.."αδέξια" ερωμένη..!

"Για έναν αληθινό οργασμό χρειάζομαι τα ψέματά σου.Πες μου οτι είμαι μοναδικη,οτι δεν ξαναρθε καμια εδω στο καινουριο σου γραφειο,πες οτι σημερα ειμαι πιο ομορφη απο ποτε..πες οτι θες αρκει να ειναι ψεμα.Πες οτι μυριζω γιασεμι κι οχι λεβαντα.Πες οτι τα μπουτια μου ειναι σφυχτα,πες οτι το στηθος μου δεν ειναι πεσμενο,πες οτι τα μαλλια μου μου πανε καλυτερα ετσι.Πες και δειξε το τρεμουλο τον χεριων σου.Δειξε την διαστολη της κορης των ματιων σου.Πες οτι σου ελειψα.Πες οτι μ'αγαπας.Στιγμη δεν θα σου πω "λες ψεματα"!Δεν με νοιαζει...

Πες οτι κοιμηθηκες νωρις.Πες οτι περιμενες ενα μυνημα μου.Πες οτι ζηλευεις την θηλια στο καλσον μου.Πες "που ησουν χθες βραδυ?".Πες "σε εχω αναγκη".Πες οτι σαρεσουν τα δαχτυλα μου.Πες οτι δεν εκανες ερωτα ξανα ετσι.Πες οτι δεν ενιωσες ποτε ξανα "ετσι".Πες κι εγω θα κανω οτι πιστευω.Δικο μου παιχνιδι ειναι.Εγω το διαλεγω.Εγω σε αναγκαζω.Παιξε με.Παιξε με ψεμα"

Γεωργία Κ.

Είναι κάποια βράδυα..

Που θυμάμαι τα εφηβικά μου χρόνια..

"Βάλε φωτιά σ'οτι σε καίει

σ'οτι σου τρώει την ψυχή

έξω οι δρόμοι αναπνέουν

διψασμένοι ανοιχτοί

είναι η αγάπη ένα ταξίδι

απο γιορτή σε γιορτή

ζήσε μαζί μου στο αέρα

στη φωτια στη βροχή.."

Ο Τάκης...(3)

...Τρέμοντας οτι θα μέινω μόνος μέχρι τα γεράματα κατηφόρισα ένα ανοιξιάτικο βράδυ προς το μέρος που την συνάντησα πρώτη φορά.Θα φαντάζεστε βέβαια οτι η νοσταλγία με έσπρωξε σε κέινη την ερημωμένη γειτονιά..γελιέστε όμως!Μάλιστα μπορώ να σας το αποδείξω με χίλιους τρόπους,μπορώ ακόμα να σας προκαλέσω να έρθετε να με δείτε απο κοντά,να σας δώσω την οδό που την συνάντησα,να δείτε οτι ούτε ένα τόσο μικρό δάκρυ δεν βγήκε απ τα μάτια μου!Αντίθετα θα ξαφνιαστήτε με την γαλήνη του προσώπου μου,με τίς "μαλακές" ρυτίδες μου,με την χαρούμενη μουσική που θα ακούσετε στο ραδιόφωνο.
Εκείνη αντίθετα δεν τρέμει την μοναξιά των γηρατιών."Μα είναι τόσο νέα" θα μου πείτε..και θα σας απαντήσω αγαπητοί μου οτι αυτο δεν έχει καμία μα καμία σημασία!Η εξήγηση είναι άλλη:Για να φοβάσαι την μοναξια πρέπει να την νιώσεις!Και τώρα φυσικά οι μισοί απο σας θα σκεφτήτε "Έχει δίκιο" και οι άλλοι μισοί "Μα αν την νιώσεις την μοναξια στο πετσι σου δεν σε φοβίζει πια".
Σε εσάς του δεύτερους θέλω να σταθώ!
Είναι αλήθεια οτι δεν σας φοβίζει πιά.Και ξερεται γιατί?Γιατί οτι πιο αθώο και αγνό είχατε το πήρε μακριά της!Σας έκανε καχύποπτους,σας έκανε πιο μόνους απ ότι υπολογίσατε και σας καταδίκασε ισόβια να την κατατάσετε καθημερινά στο λεξιλόγιό σας.
Σας βολεύει αυτό?Δεν βαρεθήκατε να το λέτε? Δέν νιώθετε τύψεις που παρασέρνετε και άλλους σε τούτη την καταστροφή?Κι ύστερα λέτε οτι δεν σας φοβίζει..και μάλιστα το λέτε τόσο πιστικά που κάνετε μεγαλύτερο κακό σ'αυτους που μόλις πήραν μια μικρή απογοήτευση!
Εγώ φοβάμαι.Φοβάμαι πολύ.Πάντα την φοβόμουν γιατί αρκετές φορές την ένιωσα...και σας διαβεβαιώνω οτι κάθε φορά ήταν σαν την πρώτη!
Κι ας λένε οτι δεν την φοβούνται,κι ας μη "μαλακώνουν"οι ρυτίδες τους...μην πιστεύεται στις κάλπικες δηλώσεις κανενός!...

Εκείνη..σε κείνο το μοναδίκο ραντεβού μου είπε "Φοβάμαι την μοναξιά..δεν την ένιωσα ποτέ".
Και με κοιτούσε με κείνα τα μεγάλα μάτια της που κρύβαν λίγο φόβο.

Να μη τη νιώσεις ποτέ κορίτσι μου...

Tάκης.

Έxω μια διαστροφή..

..με τον Ville Valo..και με το Summer wine που το αφιερώνω στον αγαπημένο μου
για άλλη μια φορά :)



Μα δεν είναι κούκλος??Ο Ville Valo εννοώ!Ο αγαπημένος μου δεν θέλει κανένα ερώτημα!
Είναι ο καλύτερος :**

Μάκιααα!!! :)